İnsansız Konağın İkonu
Ali Teomanİnsansız Konağın İkonu Gönderileri
İnsansız Konağın İkonu kitaplarını, İnsansız Konağın İkonu sözleri ve alıntılarını, İnsansız Konağın İkonu yazarlarını, İnsansız Konağın İkonu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Bir öykünün söylenen değil, söylenmeyen sözlerden oluştuğu doğru."
Sayfa 40Kitabı okudu
Sahtelik..
"İşte, tamı tamına böyle, sahte bir öykü bu, sevgilim. Sana, senin istediğin gibi sahte bir öykü yazdım. Yazıya geçmeyen ve hiçbir zaman da geçmeyecek olan tarihimizi tahrif etmek için. Bak, o küçük, şık ayrıntıların hepsi orada. Kedi, şarap, soğuk, kar, tarçın kokusu, kızarmış ekmek, loş odalar, çiçekli duvar kağıdı, Wagner, karla kaplı ovadaki tek bir kan damlasını andıran kırmızı gül, hiçbir zaman takmadığımız alyanslar, hiçbir zaman bitmeyen yün kazak, hiçbir zaman gerçekleşmeyecek olan düşler, şöminedeki ateşin yüzlerimizde dans eden kızıllığı..."
Sayfa 40Kitabı okudu
Sahtelik..
"Sahte bir duyarlılık ve kurnaz bir ikiyüzlülükten çekinmemek koşuluyla, her can sıkıcı yaşamdan bir roman, her sıradan, hatta bayağı kadın erkek ilişkisinden romantik bir aşk öyküsü çıkabilir."
Sayfa 40Kitabı okudu
"İnsanların yaşamları birbirinden ne kadar farklı olabiliyor, değil mi?"
"Evet." diye onayladı erkek. Sonra, bilgiç bir edayla devam etti:
"Hatta kimi zaman aynı kişinin bile değişik yaşamları olabilir."
Sayfa 30Kitabı okudu
“Sahte bir duyarlılık ve kurnaz bir ikiyüzlülükten çekinmemek koşuluyla, her can sıkıcı yaşamdan bir roman, her sıradan, hatta bayağı kadın erkek ilişkisinden romantik bir aşk öyküsü çıkabilir.”
Sayfa 40 - YKY
...bana hiç resmini yollamamanın nedeni de bu. Çünkü sevginin resmini yapmak olanaksız. Çünkü sevgi en güzeliyle boyanmalı renklerin. Çünkü renklerin en güzeli hüzün...
Sayfa 52Kitabı okudu
Sonunda niçin, niçin hep ben kaybediyorum?
Bazen yatakta birbirimize sarılıp, birlikte ağlardık, hatırlıyor musun? O zaman küçük birer çocuktuk daha. Ağlamadan önce düşünmemiz gerekmiyordu şimdiki gibi. Ve utanmıyorduk da ağlamaktan. Birbirimize sarılıyor ve canımız çektiğince, özgürce ağlıyorduk. Yalnızca çocuklar o denli özgür olabilirler ama, değil mi? Çocuklar ve deliler...
“İnsanların yaşamları birbirinden ne kadar farklı olabiliyor, değil mi?”
“Evet.” diye onayladı erkek.
Sonra, bilgiç bir edayla devam etti:
“Hatta kimi zaman aynı kişinin bile değişik yaşamları olabiliyor.”