İpin Ucu
Rasim ÖzdenörenSözler ve Alıntılar
Tecrübe denilen şey, insanın hayatında yer etmiş olan hayal kırıklıklarının toplamıdır.
../mademki, henüz gökyüzüne hayran olmaktan vazgeçmiş değiliz, mademki ayağımız deniz kenarındaki ıslak kumlara değince o hoş ürpertiyi hissetmeyi reddetmiyoruz.. (...) öyleyse bu, çıkmadık canda umut var, demekten daha fazlasını içeriyor..
Tıpkı hayat gibi; yaşadığımız hayatımız gibi: Onu yaşayacaksak, onun dinamiklerini sürekli hareketli tutmak zorundayız. Hareketten alıkoyduğumuz anda, hayatımız da, sürülmeyen bir bisiklet gibi düşüp kalıyor.
Al takke ver külah:)
Ben, bir gün, yolumun üstündeki bir bahçede, bir köpek, bir kedi ve bir farenin birbirleriyle oynadıklarına da tanık oldum. Tabii fareler de fevkalâde zeki hayvancıklar. Bu üçü, otlar arasında, al takke ver külah birbirini kovalayarak, birbirinin üstüne sıçrayarak oynaşıyorlardı.
Ve şimdi, öyle düşünüyorum ki, tecrübe denilen şey, insanın hayatında yer etmiş olan hayal kırıklıklarının toplamıdır.
Sayfa 58Kitabı okudu
Her beklenen gibi, o da, sabırları kanırtarak geliyordu.
Sayfa 83Kitabı okudu
İçinde yaşadığımız dünya bizi boyuna büyük tasarılar kurmaya zorluyor. Her şeyin büyüğünü istiyoruz. Bütçemizin büyük olması gerekiyor. Arabamız, evimiz büyük olsun istiyoruz. Sokaklarımız, caddelerimiz büyük olsun istiyoruz. Kafamız, düşüncelerimiz büyük olmalı, diye düşünüyoruz. Birbirimize “büyük düşün” diye öğüt veriyoruz. Bu büyüklük tasarıları içinde dünya gözümüze küçük görünmeye başlıyor.