Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Işık Tutsakları

Jenny Moyer

Işık Tutsakları Gönderileri

Işık Tutsakları kitaplarını, Işık Tutsakları sözleri ve alıntılarını, Işık Tutsakları yazarlarını, Işık Tutsakları yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Ama imkansız olanın alıştırmasını nasıl yaparsın ki?”
“Bir hatırlatma, olaylar ne kadar kötü görünürse görünsün daima daha kötü olabilir.”
Reklam
“Bazı insanlar iç çeker gibi kolaycacık ölürler , bir nefeste bir yoldan diğerine geçiverirler. Ben böyle gideceğimden şüpheliyim. Hayatımda hiçbir şey kolay değil, ölümün de farklı olmasını beklemiyorum.”
396 syf.
2/10 puan verdi
#okudumbitti #kitaptanıtım Işık Tutsakları Henny Moyer DEX KİTAP Sayfa Sayısı: 396 16 yaşındaki bir kız, radyasyona maruz kalmış bir dünyada özgürlüğü için savaşmak zorunda. Kitap akıp gidecekmiş gibi bir izlenim verse de vasat olmanın ötesine geçememiş. Bazı şeyler o kadar çok tekrarlanıyor ki sıkıntıdan başka bir işe yaramıyor. Başka bir kitap okuyarak daha iyi vakit geçirebilirsiniz. facebook.com/groups/20736322...
SihirliFlut
SihirliFlut
ukitap.com/u/SihirliFlut zebramo.com/users/323273809
Işık Tutsakları
Işık TutsaklarıJenny Moyer · Dex Yayınları · 201720 okunma
Heyecanlandım :)
Mağaranın tavanında bir hava cebi var. Fosforlu çubuklardan birini kırıp yere atıyorum. Yeşil işık duvarlan aydinlatıyor. Hava mağarası yaklaşık iki kol boyu genişliğinde, yüksekliğiyse boyumun iki katı. Su yok, martı yuvalan ve Işın yarasalar 🦇 da yok. Ayaklanmış çatlaklara yerleştirip küçük girintilere tutunarak, yaralı ellerimle yapabildiğim kadar yukarıya tirmanmaya başliyorum. Tepeye doğru hava değişiyor, mağaranın geri kalanında havaya sızan partikül-ler burada yok, o yüzden de hava burada daha hafif. Tekrar aşağı inerken tutunmakla uğraşmıyorum, içime hava çekip atliyorum. Yere çarpmanın etkisiyle bacaklarım zangır zangır titriyor, Dram'in sıkıştiğı yere doğru sendeleyerek yürüyorum. Yüzünü ellerimin arasına alip ağzımı göstererek nefes alıyormuşum gibi yapıyorum . Başını salliyor, aynı anda birbirimize doğru uzaniyoruz. Dudaklarını benimkilere bastırıp ağzımdan bir nefes çekiyor. Bu yakınlaşmayı daha sonra düşüneceğime eminim ama şu an için tek düşünebildiğim Nefes al Dram. Beni bırakıp gidemezsin.
Sayfa 34 - Parantez
Taş yüzümün dibinde işıldıyor, üzerindeki orbiler o kadar çok ki kayayi göremiyorum. Bu maden damarı düşündüğüm kadar büyükse sonunda karanlıktan ve ölümden daha fazlasını sunan bir hayata kavuştum demektir. Sevdiğim insanlan cirium kalkanının ardındaki güvenli Alara'ya götürebilirim. Bu düşünceye yeterince odaklanabilirsem akittığım kana değecek bence.
Sayfa 22 - Doğan ve egmont