Kelimelerden duvarlar yükseldikçe, göğsü genişliyordu. Güvenli ve muhkem bir kalenin; kelimelerden bir kalenin içine sığınıyordu. Böylece hayat daha çekilir bir hale mi geliyordu yoksa? Anlatmak için bunca uğraştan, zahmetten sonra, kalın bir örtü mü seriyordu acılaarının üzerine. İçindeki bu huzur da neyin nesiydi? Huzur mu? Kasvet mi?