XVI. Yüzyıl'ın ikinci yarısında dinî bilimlere dayalı Osmanlı eğitim düzeni, kendilerine TEK ÇIKIŞ YOLU olarak medrese mensubu olmayı gören yoksul çocukların akınına uğradı. Eğitim kurumlarında zaten düşmekte olan seviye yüzünden bu çocukların eğitimi de bir sorun olarak ortaya çıkınca, okullar karışıklık ve tembellik merkezi oldular.