İslam Hukuku Ve Önceki Şeriatler
Ekrem Buğra EkinciSözler ve Alıntılar
İslamiyet, kendisinden önce gönderilmiş bütün ilahi ve beşeri hukuk sistemlerinin üzerinde, hayatın her sahasını tanzim etmek üzere gönderilmiş kaideler bütünüdür.
Sayfa 35Kitabı okudu
Şeriat, Arapça'da insanı su kaynağına götüren yol, yani yol gösterici demektir. Istılâhî mânâsı ise insanların inanması, yapması ve kaçınması gereken hususların tamamıdır.
İslâm kaynakları Tevrat'ın tamamını tarih boyunca sadece Mûsâ, Hârûn, Yûşâ, Uzeyr ve Îsâ Peygamberlerin ezberlediğini söyler.
Nişancızade 1/272
Tevrat, Hazret-i Mûsâ'nın Tûr dağına üç gidişinden ikincisinde Evâmir-i Aşere (On Emir) ile beraber nâzil olmuştur. Hakikî Tevrat'ın kırk cüz kadar olduğu; her cüzde bin sûre, her sûrede bin âyet bulunduğu rivâyet edilir. Şimdi elde bulunan Tevratlarda bu kadar âyet bulunmamaktadır.
Kur'an-ı kerim'de geçen
"Vay kitabı kendi elleriyle yazıp da onu az bir paha, ücret ile satmak için Allah'ın kelâmıdır diyenlere! Vay ellerinin yazdıklarına! Vay kazandıklarına!" meâlindeki âyet (Bakara: 79),
Bugün elde bulunan İncillerin Hazret-i İsa'ya indirilen İncil'in aynısı olmadığı, bir başka deyişle tahrif edildiği istikametindeki inanca işâret etmektedir.
Devleti mukaddes gören 'insan devlet içindir' telâkkisi [anlayışı] İslâm hukukunda câri değildir. Kur'an-ı kerîm, insanı, Allah'ın halifesi olarak vasıflandırır.
(Bakara: 30)