İslam Öncesi Arap Tarihi ve Cahiliye Çağı
Neşet Çağatayİslam Öncesi Arap Tarihi ve Cahiliye Çağı Gönderileri
İslam Öncesi Arap Tarihi ve Cahiliye Çağı kitaplarını, İslam Öncesi Arap Tarihi ve Cahiliye Çağı sözleri ve alıntılarını, İslam Öncesi Arap Tarihi ve Cahiliye Çağı yazarlarını, İslam Öncesi Arap Tarihi ve Cahiliye Çağı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Kıyafet", iz arama ve ayak izinden bu izin sahibini tanıma fennidir. Kıyafet de kehanetin bir koludur. Bu; katl, hırsızlık, kaybolma olaylarında çok işe yarayan bir bilgi kolu idi. Araplar bu fende o kadar ileri gitmişlerdi ki bazı kaaifler (iz arayıcılar) ayak izinden iz sahibinin genç veya yaşlı olduğunu, kadın veya erkek olduğunu, kız veya dul olduğunu hatta gebe veya normal olduğunu anlarlardı. Bu iz arayıcılıkta en mahir Arap kabileleri Beni Müdlic ile Beni Leheb idi. Bu kabileler içinde de Mürre oğulları bu hususta daha üstün idiler. Mürre oğulları bir devenin ayak izinden o devenin kime ait olduğunu çıkarır, bir insanın ayak izinden de o adamın Iraklı, Şamlı, Mısırlı veya Medineli olduğunu bir görüşte tayin ederlerdi.
Cahiliye evlenmelerinde kadınla erkeği birbirine bağlayan nikâh dinî bir mahiyeti haiz olmadığından kadın, ancak çocuk doğurduktan sonra aileye dâhil sayılırdı. Bundan dolayı bir kadın çocuk doğurmadan önce ölürse kocası taziye edilmezdi. Çocuksuz kadın diyet vermeye mahkûm olursa bu diyeti kocası değil, kadının mensup olduğu aile topluluğu verirdi.
Beni Hanife kabilesi; un, hurma ve sütten, kendileri için bir put yapmışlardı. Buna uzun müddet taptıktan sonra bir kıtlık sırasında onu yediler. Bunun üzerine "Araplar arasında Beni Hanife kadar putlarından faydalanan olmadı." sözü, atasözü hâline gelmiştir.
Coğrafyacı Strabon'un (Amasyalı, doğumu MÖ 58 - ölümü MS 25) anlattığına göre Hımyerlilerde aile reisliği, ailenin en yaşlısına aitti. Ailenin malları ve eşyası aile halkı arasında müşterekti. Kız kardeşle ve anne ile evlenmek, bir kadının birkaç koca ile evlenmesi âdetti. Evlenme ancak akraba arasında olabilirdi. Akrabadan olmayan birisiyle evlenen bir kimse ölümle cezalandırılırdı. Bu âdetlerin bazıları eski Mısırlılar arasında da yaygındı, nitekim Mısırlılarda kardeş kız kardeşiyle evlenir; oğul, babasının ölümünde onun karılarını da miras yoluyla alırdı. Şüphesiz Strabon'un Hımyerlilerin âdetleri hakkında verdiği bu bilgilerin ne dereceye kadar doğru olduğunu bilemeyiz.