İslam Öncesi Araplar ve Dinleri
Mehmed Şemsettin Günaltayİslam Öncesi Araplar ve Dinleri Quotes
You can find İslam Öncesi Araplar ve Dinleri quotes, İslam Öncesi Araplar ve Dinleri book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
Cahiliye evliliklerinde kadın ile erkeği birbirine bağlayan nikah dini bir mahiyete sahip olmadığından kadın, ancak çocuk doğurduktan sonra iyale dahil olabiliyordu.
Bundan dolayı kadın, çocuk doğurmadan önce ölürse, kocasına başsağlığına gelinmezdi. Çocuksuz kadın diyet vermeğe mahkum olursa diyeti kocası değil, kadının mensup olduğu klan öderdi. Araplar yalnız klan yakınlığına önem verdiklerinden onlara göre sıhri akrabalığın bir değeri yoktu. Hatta aralarında sıhri akrabalarla evlenme yasağı da mevcut değildi. Bu nedenden dolayı bir baba ölünce oğlu, üvey anneleri ile evlenebiliyordu.
Hz. Muhammed'in İslam dinini yaymaya başladığı dönemde kadın, yeryüzündeki bütün milletler arasında hakaret ve zelilliğe mahkum edilmişti ve esaret altında bulunuyordu.
Benim şifa bulmam bol bol göz yaşı dökmemle olacaktır..
Araplara göre uçsuz bucaksız çölleri dolduran ruhlar (yerel) birer ilah olup her biri özel bir vadide ikamet ederdi. Bu yüzden Araplar seyahatleri sırasında bir takım felaketlere uğramamak için o yerlerin özel ruhlarına sığınırlardı.
...Araplar, ölen bir kimsenin ruhunun cesedinden ayrılarak kabirden çıktığına inanırlardı. Hatta eğer bu kişi katledilmiş ve katilinden intikamı alınmamışsa kuş şekline giren ruhunun, mezarının başında sürekli beni sulayın diye bağırdığına inanılırdı.
Eski Arap ve Babil Tanrıları
"Babillilerin tanrı isimleri ile onlara nispet edilen eşyaların isimleri, Yemen ve diğer bölgelerdeki Arapların eski tanrılarının isimlerine çok fazla benzemektedir. İl, Ba'l, Şems, Astar, Sin, Semdan, Nesr, Yesu', ... gibi tanrı isimleri, her iki tarafta da aynıdır."
Bir milletin edebi eserleri,hislerinin ,düşüncelerinin ve inançlarının çizilmiş olduğu bir tablodur.
Cahiliye döneminde bir baba kızını istediği adam ile evlendirebilirdi. Kızın veya erkeğin rızasını almaya gerek görülmezdi.
Herkes memleketi hükümdarın mülkü, kendilerini de her türlü haktan yoksun birer köle gibi biliyordu.
Makedonyanın kan dökücü İskenderleri, İran ve Romanın fatih komutanları, Arabistanın sıcak ve kurak çöllerine, aç, çıplak bedevilerine merhametle bakmayı bile bir eksiklik ve bir aşağılanma saymışlardır.