İslam Önderleri Tarihi 3
Ebu’l Hasan NedviSözler ve Alıntılar
Dünyaya muhabbet beslemek
Adamın biri Basralı Râbia Hatun’un yanına geldi ve dünyayı şiddetle kötülemeye başladı. Râbia Hazretleri ona dedi ki: “Lütfen artık bundan sonra benim yanıma gelmeyiniz. Dünyayı çok konuştuğunuzdan dolayı, dünyaya muhabbet beslediğiniz anlaşılıyor.
Hâce Ferîduddin
Muharrem ayının 5. günü hastalığı şiddetlendi. Yatsı namazını cemaatle kıldı. Namazdan sonra kendinden geçip komaya girdi. Bir saat sonra kendine gelip; yatsı namazını kıldım mı? diye sordu. Yanındakiler; kıldınız, dediklerinde: İkinci kez kılayım, kim bilir nasıl olmuştur? dedi İkinci kez namaz kıldı. Yine kendinden geçip bayıldı bu sefer bayılma çok ağır oldu ve uzun sürdü. Tekrar kendine geldi. Ben yatsı namazını kıldım mı? diye sordu. İki kere kıldınız dediklerinde buyurdu ki: Bir kere daha kılayım, kim bilir nasıl olmuştur? Üçüncü kez yine kıldı. Sonra ruhunu Allah'a teslim etti.
“Muhabbetin tarihi, üç zamana da hâkimdir: Önceye, ortaya, sona. İşte bütün bu zamanlara hep Onun hükmü geçer. Araştırıp gerçekleri görenler demişlerdir ki: İster bu âlem ister 0 âlem olsun, her ikisi de, istek ve arzu içindir. Eğer bir kimse o âlem (ebedî âlem) istek ve arzu âlemi değildir derse, bu doğru değildir. Evet orada namaz, oruç olmayacak ama arzu ve istek olacak. Kıyamet gününde bütün hükümler (dünyada iken insanın yapması için Allah’ın verdiği emirler) üzerine bir kalem çekilecek, fakat şu iki şey sonsuza dek kalacak: Muhabbet de Allah için, şükür de Allah için.”
Bir gün Hâce hazretleri bir kişinin ısrarı üzerine sultana bir rica mektubu yazdı. Bu mektup rica ile minnet etmemezliğin enteresan bir karışımıdır:
“Ben bu kişinin işini Allah’a ondan sonra da size havale ediyorum. Eğer siz bu adama bir şeyler verirseniz biliniz ki asıl veren Allah Teâlâ’dır. Siz ise teşekkür edilen kimse olacaksınız. Eğer vermezseniz, engel olan Allah Teâlâ olacaktır. Siz mazur olacaksınız.”
Sayfa 58Kitabı okudu
Bir keresinde Şeyh Ali Sekkezî tekkesinde hararetli bir zikir ve ilâhi meclisi kurulmuştu. İlâhi okuyan zat şu şiiri okudu:
"Allah’a teslim olma hançeriyle öldürülenlere
Her zaman Allah tarafndan başka bir can bahşedilir.”
Hâce Kutbuddin bu şiiri duyunca vecde geldi, tamamen cezbeye kapıldı. Tekkeden evine döndüğünde aynı cezbe ve kendinden geçme hali sürüyor, aynı şiiri kendi kendine tekrar edip duruyordu. Geceli gündüzlü dört gün boyunca bu cezbe hali devam etti. Namaz vakti geldiğinde kendine geliyor, namazını kılıyor, sonra aynı şiiri okumaya başlıyordu. Şiiri okur okumaz yine kendinden geçip cezbe haline giriyordu. Bu durumdayken beşinci gece fani dünyadan göçüp gitti.
Sayfa 50Kitabı okudu
Büyük zâtın birine adamın biri ; Allah’a ulaşmanın ne kadar yolu vardır? diye sordu. O da: “Ne kadar varlıklar varsa ve dünyada ne kadar zerreler varsa, o kadar Allah’a ulaşma yolu vardır. Fakat Allaha ulaşmak için, hiç bir yol, kalplere huzur vermekten daha iyi ve daha yakın değildir. Biz de bu yolla Allah’a ulaştık” diye cevap verdi ve kendi müridlerine bunu tavsiye etti.
Kırık kalp daha üstün değerdedir
Kalbin bir özelliği de; her şey kırılınca değersiz olduğu halde, kalp ne kadar kırık olursa, o kadar kıymetli olmasıdır: Şöyle buyuruyor: "Ey Kardeş! Kırılmış bir şey hiçbir değer taşımaz. Fakat kalp ne kadar kırık olursa, o, kadar fazla kıymetli olur. Musa (a.s.) bir gün Allah’a dua ve niyazında; “Ben seni nerede arayayım?” dediğinde ona: “Ben, kalbi benim yüzümden kırılmış olan insanların yanında olurum” cevabı geldi.”
Sayfa 361Kitabı okudu