Yazar, bir durum tespitiyle başlıyor. Pek çok farklı cemaatin, yöntemin oluşması sebebinin inşanın Rasulullah'ın inşasına benzememesine bağlıyor. İlk inen ayetleri (Alak (1-5), Müddessir(1-7), Müzzemmil (1-8) Sureleri) inceleyerek, fikri inşa, ameli inşa ve ruhi inşa aşamalarını açıklıyor. Kitabı okurken sık sık kafamı sallayıp yazara katıldım. Özellikle Müzzemmil Suresini inceleyip ruhi inşayı açıklarken, gece kalkması hususunu göz ardı ettiğimizi fark ettim. İş, "teheccüt Rasulullah'a farz, bize sünnet" kadar basite indirgenecek bir durum değilmiş. Gece kalkıp Rabbin ayetlerini (afakta ve enfüsteki, kainat ve kitaptaki) okuyup Rabble bağ kurmak, kul için bambaşka bir dünyanın kapısı olabilir gerçekten. Bir de bilhassa bu bölümü okurken vahyin bir nimet olduğunu, Rabbin özel olarak kuluna yol göstermesinin çok değerli olduğunu gördüm.
Son kısımda yazar, bu üç çeşit inşayı gelenekteki "iman, amel, ihlas"a benzetiyor ve en çok arananın samimiyet olduğunu da ekliyor.
Kendimi eleştirmek, baştan bir şeyleri düzenlemem gerektiğini görmek için bu kitabın faydalı olacağını düşünüyorum. Üslubuyla da doğrudan muhatap alarak, adeta bir büyükten Kur'an dersi dinliyormuş gibi hissettirdi.
