İslamofobi Endüstrisi
Nathan Leanİslamofobi Endüstrisi Sözleri ve Alıntıları
İslamofobi Endüstrisi sözleri ve alıntılarını, İslamofobi Endüstrisi kitap alıntılarını, İslamofobi Endüstrisi en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Antisemitizm durumunda olduğu gibi, İslamofobinin de kökleri kısa zamanda ve kolaylıkla kurutulamayacaktır. İslamofobi, sadece Müslümanların problemi değildir; o bizim problemimizdir. Hükümetler, politikacılar, medya, eğitim kurumları, şirket başkanları veya dinî liderlerin, toplumlarımızın dönüşümünde vatandaşlarımızı ve politikaları etkileyerek nefret söylemlerini ve ayrımcı teolojileri (hem militan dindarların hem de seküler fundamentalistlerin) zapt u rapt altına almada oynayacakları kritik rolleri vardır. Tabii eğer küresel anlayış ve barışı geliştirmek istiyorsak.
İslam kaygısı: Özellikle Batı ülkelerinde halk nezdinde İslam karşısında kaygılı bir tavra rastlamak mümkündür. Bunun muhtelif sebepleri vardır, küreselleşen dünyada yaşanan endişe ve güvensizlik hissi, ekonomik kaygılar, yabancılaşma bunlardan sadece bazılarıdır. Belki de en önemli sebep İslam'ı tanımamaktır. Görüldüğü üzere İslamofobinin sebepleri temelde İslam'dan bağımsızdır.
İslamofobinin yükseliş eğilimini fark eden tek organizasyon Pew değildir. Takip eden sene ABC Haber, Amerikalıların yüzde 43'ünun hala Müslümanların diğer din mensuplarına saygısının düşük olduğuna inandığını göstermiştir. 2005 itibariyle yaklaşık on Amerikalıdan altısı İslam'ın şiddete eğilimli olduğunu düşünmektedir ve katılımcıların yarısının gözünde Müslümanların düşük bir itibarı vardır. Beş sene içinde sayılar tamamen tersine dönmüş, daha önce İslam'la ilgili olumlu görüşleri olan Amerikalılar, şimdi tam tersi görüş taşımaktadır.
Ancak, Müslümanlar tarafından işlenen şiddet eylemleri düşük düzeyde olmasına karşın işler tersine dönmeye başladı. 2002'de FBI tarafından yayımlanan yıllık raporda Müslümanlara karşı işlenen nefret suçlarının -insanı hayrete düşüren- yüzde 1600 oranında arttığını göstermiştir: 2000'de 28 olay rapor edilmişken iki sene sonra bu sayı 481'e çıkmıştır. 2004'te Amerikalıların sadece dörtte biri İslam hakkında olumlu görüş bildirmiştir. Pew araştırma anketine göre ise Amerikalıların yüzde 46'sı, İslam'ın diğer dinlerden daha fazla şiddeti teşvik ettiğine inanmaktadır.
İslamofobi endüstrisi de mesajını halka yaymak için elinden geleni yapar. Ancak aradaki önemli fark şudur ki ürünü yayan yayın şebekelerinin bizzat kendileri halk arasında Müslüman korkusunu kamçılama oyununun ortaklarıdır. Bu ana televizyon şebekelerinde değişik şahısların panik pazarlamacılığı vasıtasıyla ürünlerinin reklamını yaptıkları gibi bir alıcı-satıcı ilişkisi değildir. Bu daha ziyade ideoloji ve politik eğilimlerin aynı gündemi öne çıkarmada
bir noktada birleştiği, karşılıklı menfaat ilişkisidir.
Korkunun üretilmesi ve pazarlanması Fox Haber'in tekelinde değildir. Haber kanalının güç oyuncuları karışıklık çıkarmada ne kadar becerikli olursa olsun ve politik ajandaları ne kadar yanlış yönlendirilmiş olursa olsun pek çok haber kanalı Müslümanlar ve İslam'la ilgili paranoyanın ısrarlı bir şekilde devam etmesine katkıda bulunmuştur.
Yabancı korkusu aynı zamanda gün geçtikçe muğlaklaşan ve anlamsızlaşan bazı coğrafi faraziyelere de dayanır. Birleşik Devletler veya Fransa, İngiltere gibi ülkelerde doğmuş Amerikan veya Avrupalı Müslümanlar da İslamofobikler için göçmenler kadar yabancıdır. Onlar vatandaşlık hakkı alsa da doğuştan vatandaş olsa da bu sefer daha büyük bir yabancılık potasına atılırlar; onların farklı inançlara sahip olmaları toplum dışına itilmelerinin haklı gerekçesi olur. Amerikalı veya Avrupalı Müslümanlar sadece "Müslüman" olarak görülürler, birincil kimlikleri dinî kimlikleri olan yabancılar, bunun sonucunda da Müslüman olmayan Avrupalı ve Amerikalılardan aşağı olarak tarif edilirler.
Ya İsrail ya da Filistin mevcut olabilir, ikisi birden değil. Ürdün Nehri ve Akdeniz arasındaki küçük bölgede iki devletin kalıcı ve barışçıl bir şekilde bir arada mevcut olabileceğini düşünmek ya saflık ya da düzenbazlıktır. Eğer son yetmiş sene bir şey öğrettiyse bu da Ürdün Nehri'nin batısında sadece bir devletin mevcut olabileceğidir. Bu nedenle Filistinlilerin niçin bir devletten yoksun olması gerektiğini soranlara cevap basittir: Onlara bir devlet bahşedin; ya onun ya da İsrail'in yok olmasıyla sonuçlanacak bir olaylar zincirini başlatın...
Ürünlerin ortak bir şemsiye altında üretildiği pek çok endüstrinin aksine İslamofobi endüstrisi farklıdır. Bu endüstri daha dinamik ve esnektir, çeşitli hareketli parçalan tek bir dala bağlı değildir. Yine de onun üreticileri aynı arazileri kolaçan etmektedirler ve pek çok manidar yoldan birbirlerine bağlantılıdırlar. Birbirlerinin çalışmalarını haklılaştırmanın ötesinde -ki bu, onların çalışmalarıının bir ana özelliğidir- küçük şebekelerini ulusal ve uluslararası organizasyonlara genişletmek için internetin gücünü kullandılar.
2010'un politik ve sosyal atmosferi nefret söylemleri için uygundu. 11 Eylül 2001'den dokuz yıl sonra, pek çok kimsenin İslam karşıtı hislerin düşüşte olmasını bekleyeceği bir zamanda durum hiç de öyle değildi. Aslında İslam karşıtlığı her zamankinden daha fazlaydı. Hatta o korkunç yıkım trajedisini takip eden günler ve haftalar sonrasından bile daha fazla.
İslam'ın yolu, ilim ve irfan yoludur. Hak, hukuk, adalet, erdem ve faziletlere bağlılıktır. Sahih bilgiye dayalı eylemdir. Her türlü aşırılıktan uzak kalarak orta yolu tutmaktır. Sevgili Peygamberimizin (sav) çağlar üstü örneklik ve rehberliğidir. Kısacası İslamî çizginin dışına çıkmadan, sünnet-i seniyyeye bağlı, çağı anlayan, ahlaka dayalı Müslümanlıktır.
Biz insanlar ön yargılarla doğmayız. Ön yargılar daima bizim için başkaları tarafından hazırlanır. Bir şeyler isteyen birileri tarafından hazırlanır.
İslamofobi, 11 Eylül olaylarından sonra birden ortaya çıkmış yeni bir şey değildir. Antisemitizm ve yabancı düşmanlığı gibi uzun bir geçmişi ve derin tarihi kökleri vardır. Onun günümüzde yeniden canlanması, 20. yüzyılın sonlarında önemli sayıdaki Müslüman'ın Batı'ya göçmesiyle, İran Devrimi'yle, adam kaçırma ve rehin alma olayları da dahil 1980 ve 1990'lardaki terör faaliyetleriyle, 11 Eylül 2001'de Dünya Ticaret Merkezi ve Pentagon'a yapılan saldırılarla bunun ardından oluşan Avrupa'daki terör saldırılarıyla olmuştur.
İslam karşıtlığı: Halk nezdinde tespit edilen kaygının aksine, siyasal alanda sistematik ve bilinçli bir İslam karşıtlığının süre geldiğini görmekteyiz. Bu karşıtlığın çıkış noktası bir korku veya kaygı değildir. Aksine karşıtlık çoğu kez bir üstünlük iddiasıyla ilgilidir. Karşıdaki, hor ve geri görülmektedir. Aslında dünyayı gelişmiş, az gelişmiş ülkeler gibi kategorilere ayıran bir zihniyet, kendi üstünlüğünü zaten veri olarak ortaya koyma peşindedir. Bu üstünlük iddiasının karşıtlığa dönüşmesi her zaman olabilecek bir durumdur. İslam karşıtlığının sebeplerini daha çok siyasi ve ekonomik alanda aramak gerekir. İslam karşıtlığını, uyguladığı yöntemlerde hangi noktaya varabileceğini kestirmek oldukça güç; ancak son dönemlerde Müslümanları soyut, kültürel bir işkenceye maruz bırakan bu yaptırımın en çok da barış içinde birlikte yaşama kültürüne zarar verdiği açıktır.
Müslümanlar hakkındaki olumsuz inançların net etkisi tehlikeliydi. İslamofobi endüstrisi öylesine zehirli bir korkuyu kamçılamıştı ki tek mantıki sonucu olan şeyi ateşledi: şiddeti. Michael Enright'i üreten çevre ve Müslümanlar aleyhine bir seri saldırı ve nefret suçları, 2011'de çok daha kanlı bir trajediyi üreten çevre ile aynıydı.