İsm-i Azam
Necmettin Şahinlerİsm-i Azam Gönderileri
İsm-i Azam kitaplarını, İsm-i Azam sözleri ve alıntılarını, İsm-i Azam yazarlarını, İsm-i Azam yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kur’an, insan dağına inmiştir.
Sayfa 71Kitabı okudu
tefekkür; insanı insan yapan bir düşünce zinciridir.
Sayfa 74Kitabı okudu
Tefekkür, insanın selim bir kalple varlık/oluş üzerinde düşünme ve bu düşünceden/ fikirden hakîkate bir yol çıkarma gayretidir. Tefekkürde her zaman görünenin ardına bakmak ve bâtına yönelmek özelliği vardır.
Sayfa 73Kitabı okudu
Kur'ân, varlığı bize bir âyet olarak tanıtmaktadır. Yani her var lik,Allah'ın bu âlemde kendini bize gösteren birer aynasıdır/ sûretidir. Çünkü varlığı görünür kılan, o varlığa olan Allah'ın güzel isimlerinin desteğidir. Bütün bu farklı isimlerde tecellî eden Allah olduğuna göre tüm varlık Allah'ın kürsîsidir. "Nereye dönerseniz Allah'ın yüzü/vechi işte oradadır" âyeti bu ger çeğin en açık ve güzel anlatımıdır. Başka bir ifadeyle anlatmaya çalışırsak, Allah'ın varlığı, âlemin varlığı ile zâhir olmuştur. O'nun hüviyyeti de bu zâhirî sûretin rûhudur ki; onu idare etmektedir. Böyle olunca da bütün hükümler O'nda toplanır ve O'ndan zuhûr eder." Yine Kur'ân'ın deyişiyle "Her şeyin melekûtu O'nun elindedir"
Sayfa 56Kitabı okudu
Bu çerçevede düşünüldüğünde Allah'ın isimleri sonsuzdur. Çünkü yaratılış bilfiil devam etmektedir ve her an Allah'ın gaybî ilminden şehâdete sayısız varlıklar çıkmaktadır. Bu anlamıyla yaşadığımız âlem Allah'ın isimlerinin birer tecelligahından başka bir şey değildir. Anlaşılıyor ki; Zât'ı ile idrâki mize kapalı olan Allah, yalnızca isimleriyle bizim bileceğimiz/ göreceğimiz boyutta kendini bize açmaktadır.
Sayfa 24Kitabı okudu
"Adem" kelimesi, uzatmasız "a" ile yazıldığında “yokluk/hiçlik" demektir. Ama "a" harfi uzatmalı yani "Âdem" şeklinde yazıldığında ise "insan" anlamına gelmektedir. Bu yazılış bile düşünüldüğünde Allah'ın "kün" emriyle yokluktan varlığa çıkmanın, bir anlamda "Adem'den Adem'e geçişin" fark edilişi ancak "isim" ile mümkün olmaktadır. Bu yazılış bile düşünüldüğünde Allah'ın "kün" emriyle yokluktan varlığa çıkmanın, bir anlamda "Adem'den Adem'e geçişin" fark edilişi ancak "isim" ile mümkün olmaktadır.
Sayfa 24Kitabı okudu
Yeryüzüne yerleştirilen in san; ne Allah'ın ne de kendinden önce yaşamış bir varlığın halîfesidir. İnsan "yeryüzünün halifesidir" ve bu yönüyle yeryüzünü yaşanır kılmak, îmar etmek, donatmak, korumak ve kollamakla sorumlu kılınmıştır. Daha öz ifade ile yeryüzü insana emânet edilmiştir ve insanın buradaki olumlu/olumsuz tutumu/davranışları onun halifelik görevini yapıp yapmadığının göstergesi olacaktır. İşte meleklerin göremediği/bilemediği/değerlendiremediği, insanın iç dünyasında taşıdığı eşyayı açıklayabilme, tanımlayabilme ve isimlendirebilme potansiyelidir. Bu nedenle onlar isimler konusunda cevap verememiş ve sessiz kalmışlardır.
Sayfa 21Kitabı okudu
Allah'ın en güzel/yüce/büyük ismi genelde "insan", özelde ise "Hz. Peygamber'dir.
Sayfa 15Kitabı okudu
"Rabbim ilmimi arttır." Taha suresi, 20/144
Sayfa 53Kitabı okudu
Gayba iman, bütün oluşlara ümit ve Ufuk açan manevi bir güçtür.
Sayfa 52Kitabı okudu
Ayan-ı sabite; eşyanın görünür hale gelmeden önce Allah'ındır ilminde bilgi olarak mevcudiyetleridir.
Sayfa 52Kitabı okudu
Tecellide boşluk/ara yoktur
"Ne uyuklama tutar O'nu, ne de uyku" âyeti, Allah'ın yaratılmışları kendi haline bırakıp bir an için dahi olsa kendi Zati dünyasına çekilmediğinin bir açıklamasıdır.
Tecellide / fiilde boşluk / ara olmamasının bir nebevi ahlak olarak insana nasıl yansıması gerektiğine Inşirâh 94/7. ayette şöyle işaretlenmiş:
"O halde bir işi bitirince, hemen baska işe giriş, onunla uğraş."
Allah'ın bir tecelligâhı haline getirerek eylemlerine hiç ara vermeden devam etmelidir. Çünkü Allah, her an bizimledir ve varoluşumuzun özünde O'nun hüviyyeti vardır.
İşte insan bu gerçekliğin zinde idrâkinde olmalıdır ve bu konumunda gaflet uykusuna / tembelliğine düşmemelidir.
Nasıl ki varlık olup bitmiş değil, olmakta olan bir oluşlar ve imkânlar serisidir; insan da bu oluşun içinde bize "Şah damarımızdan daha yakın" olan Yaratıcı Kudret'in yapıp eden faaliyetine katılmalı, O'nun hüviyyeti ile bütünleşmeli.
Sayfa 44Kitabı okudu
"Esmaü'l-Hüsna" bir hafıza eksersizi değil, hayata yansıması gereken bir gerçekliktir.
......
Allah'ın isimlerini idrak etme, üzerlerinde düşünme, onları
kalbe ve hayata yansıtma, onların insanla ve alemle olan bağlantısını keşfetme, anlama, kavrama, yaşama, onlarla Allah'ı
yüceltme, Allah'a yaklaşma eylemleri de girmektedir
Sayfa 27 - Hayy Kitap, 1. Baskı İstanbul, Ekim 2019 Herkes İçin Tasavvuf - 68Kitabı okudu
"Adem" kelimesi, uzatmasız "a" ile yazıldığında "yokluk/hiçlik" demektir. Ama "a" harfi uzatmalı yani "Âdem" şeklinde yazıldığında ise "insan" anlamına gelmektedir. Bu yazılış bile düşünüldüğünde Allah'ın 'kün' emriyle yokluktan varlığa çıkmanın, bir anlamda "Adem’den Âdem’e geçişin'' fark edilişi ancak "isim" ile mümkün olmaktadır. Tıpkı bunun gibi "Ahadiyyet Mertebesi’ndeki Hakk'ın da bir "ismi" yoktur. Fakat ne zaman ki "bilinmek ontolojik arzusu", özündeki sayısız mümkünâtı şehâdet/imkân âleminde görünür varlıklara dönüştürdü, işte o zaman bu varlıklara isimler verildi. Başka bir ifade ile Allah'ın ilmindeki sayısız isimler tecellî ederek bu âleme varlık verdiler.
Sayfa 24 - Hayy Kitap, 1. Baskı İstanbul, Ekim 2019 Herkes İçin Tasavvuf - 68Kitabı okudu