İstanbul Maviyken
Tolga GümüşaySözler ve Alıntılar
Iliskilerin kadinlari tutsaklastirdigi bir devirde o beni ozgurlestirdi. Bana gercek sevginin,insani tek bir kisiye kapatan degil,tum evrene acan bir kapi oldugunu ogretti.
Sayfa 202Kitabı okudu
Basini omzuma yaslardi. Usulca saclarini koklardim. Mavi kokardi. Yildiz kokardi. Lavanta kokardi... Hayatimin en mesut anlariydi.
Sayfa 136Kitabı okudu
"Hızlı yürüyenlerle, geride kalanlardan haber alınmaz. Gözle görülebildiği kadardır hayat. O kadar... Kolaylaştırır bu. Bilmemek hayatı kolaylaştırır. Kaybedecek bir şeyin, ulaşılamayacak bir hedefin olmaması... Başka yaşamlara ucundan kıyısından dokunmak ama onlar hakkında düşünmemek iyi gelir..."
Sayfa 160Kitabı okudu
Ve hayatimin geri kalaninda bana gorunen melek mucizesi ile o buyuleyici mavi isigi herkes icin gorulebilir kilmaya calisacagim.
Sayfa 176Kitabı okudu
Butun bunlari hayatimin en derin en guzel ruyasindaymis gibi parca parca ama icimde genisleyen bir butunluk hissiyle algiliyorum.
Sayfa 82Kitabı okudu
"İçten içe ve bıkmadan usanmadan bir gün ansızın karşımıza çıkıverecek ve çekilen bütün acıları unutturacak mucizeye inanmaya devam eden biz kazazedelerin, işte bu iyimser ihtimal sayesinde her şeye rağmen hayata tırnak uçlarımızla tutunmaya devam edebildiğimizi kavrıyorum."
Sayfa 80 - Altın KitaplarKitabı okudu
Hayatımın iplerini hiç bir zaman ele geçiremeyişim, gitmem gerekirken gidemeyişim, bir türlü ne istediğimi tam olarak bilemeyişim, daha doğrusu aslında ne istediğimi hep onu yitirdikten hemen sonra, aşağılayıcı bir pişmanlık ve suçluluk duygusu eşliğinde hissedişim yüzüme vuruyor.
Sayfa 71Kitabı okudu