İstanbul'a Bir Yolculuk Gönderileri
İstanbul'a Bir Yolculuk kitaplarını, İstanbul'a Bir Yolculuk sözleri ve alıntılarını, İstanbul'a Bir Yolculuk yazarlarını, İstanbul'a Bir Yolculuk yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Türkler için birinin geldiği yoldan dönmesi uğursuzluktur.
Son zamanlarda Germen İmparatoru ile Avusturya hanedanına fazla güven duyulmamıştır. Bununla birlikte, Osmanlı tahtına peş peşe oturan sultanların yetersizliği yüzünden, barış onların saltanatları süresince sürdürülmüştür.
Özbek hükümdarları, soyları daha eski olduğundan kendilerini üstün sayıyor ve Osmanlılarla bir ilişki kurmaya yanaşmıyorlar; ayrıca Osmanlıların Mekke üzerindeki vesayetine haset duyuyor ve bunun kendi hakları olduğunu düşünüyorlar.
Osmanlı Sarayı kendi uyruğu olan Rumların gizlice Moskova'nın çıkarına çalışmalarından kuşkulanıyor. Bu da, geçen yıl Rum Patriğinin asılmasının, Kudüs Patriğinin de birkaç hafta hapiste tutulmasının nedenidir.
Galata' da üç manastır bulundurmaktadır: Bunlardan biri Cizvitlere, ikisi de Venediklilerle bağlantıları herkesçe bilinen Kapüsen tarikatına aittir.
İstanbulda binlerce yırtıcı kuşu beslerler, o kadar ki bunlar İstanbul göklerini sinek gibi doldururlar. Her sabah pencerelerden dışarı, bunların yere düşürmeden büyük bir maharetle kaptıkları küçük et parçaları atılır.
Aslında, Türklerin şimdiki durumları yakından incelenirse ve bu durum, onları imparatorluklarını genişletmeye götüren ulusal özellikleriyle karşılaştırırsa, bu koca mekanizmanın yıkılmak üzere olduğu izlenimi edinilir. Bir kere, eskiden savaş sanatıyla uygulamalarına düşkündüler ve süregiden bir barış kadar kaçındıkları şey olmazdı; şimdi ise
Eskiden en önemli görevler Türklerin içinde en yetenekli olanlara verilirdi; şimdi ise bu görevlere atanacak olanlar seçilmez, görevler, yeteneğe bakılmaksızın, padişahın hadımağaları tarafından doğrudan satışa çıkartılır.
Bir zamanlar aralarında doğruluk ve inanç egemendi, ama şimdi öyle değildir ve bir Türk, kendi dindaşından çok, bir Hıristiyana güvenir.
Köprülü Mehmed Paşanın hızlı zekası devleti iyi yönetmesine hizmet ediyor, gaddarlığı ise hayatına kastetmeye niyetlenebilecekleri ürkütüyor.
Köprülü Mehmed Paşa, sipahiler bastırıldıktan sonra yeniçeriler yeniden başkaldırmaya kalkışınca, onları zapturapt altına almak için sipahilerden yararlandı. Çanakkale Boğazı yakınlarında, savaş sırasında görevlerini yapmadıkları gerekçesiyle yüzlerce yeniçerinin yanı sıra on yedi Çorbacı ile Kahya beyi idam ettirdi. İki taraf arasındaki güveni yok etmek için de idam işlemlerini sipahilere yaptırdı. Böylece, Türk İm paratorluğundaki bu iki müthiş gücü birbirine düşürerek sınırlandırdı. Öyle ki ne Sipahiler ne de Yeniçeriler, kendilerini hiçbir zaman bugün olduğu kadar düşkün durumda bulmamışlardır.
Aslında, Venediklilerin başarılı olmasının gerçek nedeni onlardan rüşvet alan ve işleri düşmanın çıkarına göre yürüten hükümet mensuplarının ihanetiydi. Bu tutum, Fransız elçisinin fitne ve entrikalarının baştan çıkarttığı bir dizi sadrazamın görev süresince devam etti. Ancak şimdiki sadrazam olan Köprülü Mehmed Paşa onlardan rüşvet almaya tenezzül etmeyen ve padişahın adı ile devletin çıkarlarını korumak için gerçek çaba gösteren biridir. Padişah bugüne kadar bir çocuktu, dolayısıyla devlet işlerinin nasıl yürüdüğünü anlayamıyordu; ama sadrazam ona Venediklilerin devletine karşı kazandıkları başarının nedenlerini anlattı, ardından rüşvetçi vezirlerine yol verdi, Venediklilere alet olacak kadar alçaldığı için Fransız elçisine ağır hakaretlerde bulundu, onu uluorta ihanetle suçladı ve tercümanını birkaç ay hapse yolladı.
Türk İmparatorluğunun esas gücü birbirini dengeleyen Yeniçeri ve Anadolu Sipahilerinin elindedir, şöyle ki, biri ne zaman ötekine karşı güçlenmeye başlasa, karşı taraf bunu dengelemek için hemen harekete geçer.
Padişahların en büyük marifeti ve güvencesi bu dengenin korunabilmesindedir.
İtibarını aç gözlülüğünün hizmetine koymuş olan Yeniçeri Ağası, Belgrad'ta düşük ayarlı akçeler bastırıyor, sıradan insanları bu akçeleri altın dukalar karşılığında almaya zorluyor, bu dukalan da sandıklarına yığıyordu.
Padişahın sarayında işaretle konuşmak genel kuraldır, sözlü konuşma enderdir. Sessiz görüşme usulünün bulundukları yerin saygınlığını artırdığını düşünürler ve bu alanda öylesine ustalaşmışlardır ki, bu yöntemle masallar anlatır, aralarında anlaşırlar