İstanbulum Tadım -Tuzum Gönderileri
İstanbulum Tadım -Tuzum kitaplarını, İstanbulum Tadım -Tuzum sözleri ve alıntılarını, İstanbulum Tadım -Tuzum yazarlarını, İstanbulum Tadım -Tuzum yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ben 6-7 Eylül olaylarını yaşadım, Kıbrıs olaylarını da yaşadım. Varlık vergilerini de gören bir insanım. Ancak hiçbir zaman Türkiye’den gitmeyi düşünmedim. Hâlâ da düşünmüyorum. Ben askerdeydim 6-7 Eylül olaylarının olduğu dönemlerde. Üstlerim bana izin verdi ve ben İstanbul’a geldim. Üzüldüğüm nokta ve tezat şu ki bizler vatani görevimizi yapmaya çalışıyorken, babamın işyerini yıkık dökük bir halde buldum. Yani bu aslında bu ülke için bir lekedir. Ama tabii ki bunu da söylemek gerekir ki her yerde de böyle kaderler yaşanmıştır. Bunları genellememek gerekiyor.
Sayfa 174Kitabı okudu
Yunan oldukları için zorla gönderilen bu insanların arkasından biz de anladık ki bizler farklıydık. Benim babam der ki ben patronluğu Rumlardan öğrendim. O kadar ki Rumlar ‘Paşam’ kelimesini çok kullanırlardı. Babam da alışmıştı. Bir gün babam yine bunu söyledi ve o an bir tokat yedi suratına. Tokatı atan Kurtuluş Savaşı’ndan sonra İstanbul’a ilk giren komutan olan Şükrü Nail Paşa’ydı, babamı Rum sanmıştı. Ben Büyükada’da okudum ilkokulu. Okulumuzda Musevi ve Ermeni arkadaşlarımız da vardı. Biz okuldan öğrendik bu kozmopolit, çokkültürlü yaşama şeklini. Son zamanlarda üzülerek söylüyorum bir belediye başkan yardımcısının Rum ile Ermeni arasındaki farkı bilmediğine şahit olmuşumdur. Ben bunların aynı millet olduğunu zannediyordum sözlerini kendi ağzından işitmişimdir. Tabii ki bu 6-7 Eylül olayları tamamen siyasiydi. Benim babamın da dükkânının camları kırılmıştır. Çünkü babam Cumhuriyet Halk Partisi’ndendi ve iktidardaki parti Demokrat Parti’ydi. Böylelikle babama da bir mesaj vermiş oldular o dönemde. Ve ben o dönemlerde ötekinin farkına vardım, insanların ötekileştirildiklerine şahit oldum. Maalesef hâlâ da insana yatırım yapılmıyor, hâlâ bu problemlerin devam ettiğini görüyoruz.
Sayfa 150Kitabı okudu
İstanbul’da Fatih Sultan Mehmet döneminden beri meyhaneler bulunduğu ve bunların Bizans’tan kalmış oldukları çeşitli kaynaklarda yer almaktadır. Evliya Çelebi Tahtakale, Galata, Eyüp, Üsküdar kadılıkları içinde Hamr (içki) Emanetine bağlı binden fazla meyhanenin faaliyet gösterdiğini, bu meyhanelerde çalışanların sayısının da altı bini bulduğunu seyahatnamesinde yazmıştır. Meyhanelerin yoğun olduğu semtler Aksaray, Langa, Ortaköy, Kuruçeşme, Arnavutköy, Yeniköy, Tarabya, Büyükdere, Kuzguncuk, Çengelköy ve Kadıköy’dür.
Bu semtlerin tümü İstanbul’un gayrimüslim nüfusunun yoğun olduğu semtlerdir ve meyhanecilik o dönemlerde kural olarak gayrimüslimlerin işidir.
Osmanlı döneminde meyhaneler koltuk ve gedikli olmak üzere ikiye ayrılırdı. ‘Gedikli meyhaneler’ ruhsatlı olup sadece belli bir sayıda olabilirlerdi. ‘Koltuk meyhaneleri’ ise ruhsatsız ve kaçak çalıştırılırdı. Zaman içinde bunlara ayaklı meyhaneler’ de ilave olurken, gedikli meyhaneler Abdülaziz döneminden sonra ‘selatin meyhaneleri’ olarak anılmaya başlandı.
Sayfa 147Kitabı okudu
Ben çocukluğumda, o Kıbrıs Çıkartması olduğu dönemlerde, Tarabya Meydanı'nda elime Türk bayrağını almış yaşasın diye bağırıyordum. Çocuktum ne olduğunu anlayamayacak kadar küçük. O sene Atina’ya gittik orada "Turkosporoi" yani “Türk tohumu” demeye başladılar. Mantığım bir Yunan gibi çalışıyordu büyük bir dönem. Şimdi yavaş yavaş kendimi bulduğumu düşünüyorum.
Sayfa 111Kitabı okudu
Ben de aynı şeyleri yaşadım diyebilirim. Benim adım "o Turkos" idi. Yani Türk’ün yeri. Beni kabullenmeleri mümkün olmadı bir türlü. Ben oradaki yerli turistten para kazanıyordum, adalı halktan değil. Ya beni kendilerine bir tehlike gibi gördüler ya da anlamadığım sebepler var. Hiç yardım etmediler, hatta tam tersi telefonları açıp biz zehirlendik diyorlardı. Ne yediniz diye soruyordum, vişneli pasta diyorlardı. Ama ben vişneli pasta satmıyordum ki. Ve kapatıyorlardı telefonları. Bir kez KDV kaçırıyor diye ihbar ettiler, ama öyle bir şey de yoktu. Tertemizdi bütün evraklarım. Bir keresinde yine kaçak işçi çalıştırıyor diye ihbar etmişler. Yani komedi bir durum. Konferanslar oluyordu mübadele insanlarıyla, ilk benim çağrılmam gerekse de ben çağrılmıyordum. Yani gidip oraya saatlerce yardımlaşmaktan, kucak açılması gerektiğinden bahsediliyordu ama ben ki dedelerimi kaybetmişim, yani en canlı örnektim, beni çağırmıyorlardı bile bıraksınlar konuşayım. Bir büyüğüm dedi ki, acı gerçekleri burada yaşamaya başladığında anlayacaksın, tatile geldiğinde her şey çok güzeldir.
Sayfa 54Kitabı okudu
Benim adım Evdokia Sanzoni. Ben de İstanbulluyum. Tarlabaşı’nda doğdum. 19 yaşında Fener Rum Lisesi'ni bitirir bitirmez evlendim. Benito 1 sene benim liseyi bitirmemi bekledi evlenebilmemiz için. O zamanlar Kurtuluş'tan Kasımpaşa’ya yürüyüp giderdik her sabah, oradan vapura biner Fener'e geçerdik. O zamanlar Rumlar çoktu İstanbul’da. Ben liseyi 28 kişi olarak bitirdiğimi hatırlarım. Sınıf arkadaşlarımın arasında ilk evlenen bendim. Başta çalışmıyordum, çocuklarımı büyütüyordum, ama zamanla benim de çalışmam icap etti.
Benim için İstanbul çok önemli. Çocukluğumun, çok güzel yıllarımın geçtiği şehirdir. Yani biraz sıkılsam hemen o günleri hatırlarım. Bize burada güç ve moral veren oradaki hatıralarımızdır.
Sayfa 51Kitabı okudu
Adım Despina. İlk geldiğimiz yıllarda zorlandık. Alışana kadar zaman gerekti. Ben 8 yaşında Atina’ya geldim. Ama ilkokulda beni dışladılar. Benimle arkadaşlık etmek istemiyorlardı. Bu benim ağırıma gidiyordu. Okula gitmek istemiyordum. Yani bir Türk çocuğuymuşum gibi davranıyorlardı. Ailem müdüre gitti ve zamanla, yavaş yavaş durumlar düzeldi. Bu tip zorluklar yaşadık tabii ki.
Sayfa 36Kitabı okudu
O zaman da, şimdi de İstanbul’daki arkadaşlarımızla kardeş gibiydik ve öyleyiz. İstanbul bizim vatanımız, orada doğduk. Bizim diğerlerinden farkımız bizim Hristiyan olmamızdı, yoksa bizler de Türk vatandaşıyız, bizler de vatani görevlerimizi yaptık, vergilerimizi ödüyorduk. Hatta biz Bizans’tan kalma Rumlarız. Yani çok eski İstanbullu. Türk insanı merhametlidir, derdini anlatabilirsin. Türkiye’nin hatası -pek siyasetten anlamasam da- bizi Yunanlılarla karıştırması oldu. Biz o topraklarda doğmuştuk, burasıyla hiçbir ilgimiz yoktu. Buraya geldik ‘Türk’ dediler, yani bir tokat da buradan yedik.
Sayfa 34Kitabı okudu
Ölüm gelenekleri’
Bazı Hristiyan inanışlarında mezara yiyecek de konur. Bu geleneğin olduğu yerlerde, yiyeceklerin ve lambaların koyulabilmesi için mezarın kenarına küçük hücreler yapılır. Bu âdet, Büyük Perhiz’den bir önceki perşembe günü yerine getirilir ki, bu büyük gün “Tüm Ruhların Günü”dür.
Sayfa 422Kitabı okudu
Noel Baba( Santa Claus), özellikle Hristiyan dünyasında Noel kutlamalarının en önemli figürlerinden biridir. İnanışa göre MS 4. yüzyılda Anadolu’da Myra(bugünkü Demre-Antalya) yöresinde yaşamış olan Nikolaos adındaki Hristiyan azizi, Roma İmparatoru Büyük Konstantin’in rüyasına girdi ve idama mahkûm edilen 3 subayı kurtardı. Bu olaydan sonra ünü gittikçe yayılan Nikolaos, zamanla Rusya ve Yunanistan gibi ülkelerin hayır kurumlarının, loncaların, çocukların, denizcilerin ve bazı şehirlerin koruyucu azizi olarak benimsendi.
Sayfa 412Kitabı okudu
İlginç..
Tavukgöğsü tipik bir Bizans tatlısıdır. Dolma fikri ve sarmalar tipik bir Roma adetidir. Romalılar her şeyi doldurur ve âdetleri Türk mutfağına sokar.
Sayfa 374Kitabı okudu
Denizci Rumlar, Levantenler ve İtalyanlar deniz kültürünü bildiğinden, mesela bugün bildiğimiz bütün balık isimleri Yunancadan girmiştir Türkçeye. İkisi hariç, bunlar da kılıçbalığı ve kalkandır. Aynı şekilde balık mezelerinin çoğu da Yunancadan girmiştir. Mesela tarama, havyar, likurinos gibi.
Sayfa 374Kitabı okudu
Ortadoğu ve İslamiyete geçiş evresinde Türkler şeker kullanmıyordu. Sadece bal kullanıyordu. Şeker gereksinimi de sadece baldan karşılanıyordu. Şarap, şeker, şurup, şerbet hepsi Arapça kökenden gelir. Bizdeki Türkçe kelimelerin etimolojisini araştırdığımızda yemeklerin kökenini de buluruz.
Sayfa 373Kitabı okudu
Herkes kendi mutfağını sever. 0-6 yaş arasında hepimizde bir lezzet hafızası oluşuyor. Yediğimiz yemekler, bir beğeni sınıflandırması oluşturuyor ve sonra her tattığımız şey bu filtreden geçiyor.
Sayfa 372Kitabı okudu
Bu kitap yüzünden 1 aylık diyetimi bozmuş muyumdur :/
"Her şey değişti artık. Mesela biz şantiyi kendimiz yapardık ve her tatlıya göre şantiyle oynardık. Şimdi hazır alınıyor. Tadı hep aynı. Böyle olmaz ki..."
Sayfa 292Kitabı okudu