İtiraflarım
Lev TolstoySözler ve Alıntılar
"Ve işte yeniden içimde ve çevremde her şey ölüyor ve ben yine kendimi öldürmek istiyordum."
"Ne istediğimi kendimde bilmiyordum: hayattan korkuyorum, hayattan kaçıp uzaklaşmak istiyordum, ama gine de hayattan bir şey bekliyordum."
Ne istediğimi kendimde bilmiyordum; hayattan korkuyordum, hayattan kaçıp uzaklaşmak istiyordum, ama gene de hayattan bir şeyler bekliyordum.
"Gerçi cehalet hep aynı şeyi söyler. Bilmediği bir şey varsa onun saçma olduğunu söyler..."
Sayfa 48Kitabı okudu
İnsan, bildiği şeyi bilmeye son veremez.
Ölmeye ve dirilmeye dair yüzlerce olay hatırladım. Gördüm ki ben yalnızca Tanrı’ya inandığımda yaşıyordum.Tanrı’yı düşünmem yetiyordu, o zaman hemen diriliyordum. O’nu unuttuğum, O’na inanmadığım zamanlarda ise yaşam da yok oluyordu. Yaşamın bu diriliş ve ölümleri neydi? Tanrı’nın varlığına inancı kaybettiğimde, sanki yaşamla ilgili bağlarım kopuyordu. Tanrı’yı bulmak konusunda az da olsa umudum olmasa, yaşamıma çoktan son verirdim. Fakat yaşıyordum. O’nu hissettiğim ve O’nu aradığım zaman yaşıyordum. Öyleyse, O vardır. O O’nsuz yaşanmayan şeydir
İnsan, bildiği bir şeyi bilmeye son veremez.
Sayfa 58 - rıhtım yayınları