İvan İlyiç`in Ölümü
Lev Tolstoyİvan İlyiç`in Ölümü Sözleri ve Alıntıları
İvan İlyiç`in Ölümü sözleri ve alıntılarını, İvan İlyiç`in Ölümü kitap alıntılarını, İvan İlyiç`in Ölümü en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Hayır, hayır!.. Ne geçmişte ne de şimdi doğru olanı yaşamadın. Senin yaşadığın, hayatı ve ölümü perdeleyen koca bir yalandı.”
Hiçbir şey önemli değil...Ölüm! Evet ölüm!...
Hiçbiri bilmiyor, bilmek de istemiyorlar. Acımıyorlar, keyif içindeler. Dünya umurlarında değil, fakat bir gün onları da ölecekler.Bugün ben, yarın onlar...Ölümden kaçış yok!... Eğlensinler bakalım.
Sayfa 55Kitabı okudu
Doktorun bedensel acıların korkunç olduğunu söylemesi bir gerçekti. Fakat hastanın çektiği manevi acılar bundan kat be kat daha üstündü. Bugün ıstıraptan kıvranmasının asıl sebebi buydu.
(.....) ama hep aynıydı: Aynı acı, aynı keder,
aynı iç sıkıntısı...
Tek başına kalmak dayanılır gibi değildi.
Sayfa 61 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
“Hep aynı şey... Uzadıkça uzayan geceler ve gündüzler...Bari çabuk olsa! Fakat çabuk olsa ne olacak? Ölüm, karanlık?..Hayır, hayır! Ölüm olmasın da başka ne olursa olsun.”
Kalabalık bir şehirde, dostları arasında, ailesinin içinde olduğu halde, İvan İlyiç son zamanlarda korkunç bir yalnızlık içinde, yüzünü kanepenin arkalığına çevirip sadece geçmişini düşünerek yaşıyordu. Bu yalnızlık ne denizlerin dibinde ne de yer altında bulunabilicek bir yalnızlıktı.
“ Kör bağırsakmış! Böbrekmiş! Hiçbiri önemli değil. Hayatın söz konusu burada. Ölmek ya da yaşamak! Capcanlıydım, fakat eriyorum işte. Bunun önüne geçebiliyor muyum? Hayır! O halde niye kendimi kandırayım? Benden başka herkes görüyor ölmekte olduğumu. Her an ölebilirim. Demin ortalık aydınlıktı, şimdi karanlık... Şimdi buradayım, biraz sonra oraya gideceğim... Fakat nereye?”
"Belki de sürdürdüğüm yaşam , sürdürmem gereken yaşam değildir?"
''...yüzü bütün ölülerde olduğu gibi güzel, daha da önemlisi yaşarken olduğundan daha anlamlıydı.''