İvan İlyiç’in Ölümü
Lev Tolstoyİvan İlyiç’in Ölümü Sözleri ve Alıntıları
İvan İlyiç’in Ölümü sözleri ve alıntılarını, İvan İlyiç’in Ölümü kitap alıntılarını, İvan İlyiç’in Ölümü en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Üç gün boyunca gece gündüz acılar içinde kıvranmak, sonra da ölüm... Bu her an benim de başıma gelebilir...
Hayat gitgide artan acılar demek; artan bir hızla en dibe, en korkunç acılara doğru uçmak demekti. İşte ben de uçuyorum...
Sayfa 75Kitabı okudu
Gaius hiç kuşkusuz ölümlüydü, bu yüzden ölmesi son derece doğal, ama benim ölmem, Vanya’nın, İvan İlyiç’in ölmesi... bütün o duygularım, düşüncelerimle ben bambaşkayım! Benim ölmem olacak şey değil! Tek kelimeyle korkunç bir şey bu.
Sayfa 50Kitabı okudu
Aman ne fark eder ki? Ölüm! Evet, ölüm! Hiçbiri bilmiyor, bilmek de istemiyor, acımıyor bile. Vur patlasın çal oynasın! Umurlarında değil, oysa onlar da ölecek.Ne aptalca. Önce ben öleceğim, onlar daha sonra, ama onların da başına aynı şey gelecek.
"İvan İlyiç kendi hayatını mahvettiği gibi başkalarının hayatlarını da zehirlediği düşüncesiyle yalnız kaldı. Üstelik bu zehir azalmak şöyle dursun gitgide tüm varlığını ele geçiriyordu."
"ya gerçekten de yaşamam gerektiği gibi yaşamadıysam, bilinçli olarak seçtiğim bu hayatı yanlış yaşamışsam ? "
Sayfa 78
"Ölümün kıyısında, onu anlayacak, ona acıyacak hiç kimse olmadan böyle tek başına yaşayacaktı."
Sayfa 41
Ivan Ilyiç, ya talihsizliğe ya da ona tatsızlık veren yahut onu öldüren insanlara kızgındı ve bu kızgınlığın onu öldürdüğünü pekâlâ hissetmesine rağmen ondan kaçamıyordu
Sayfa 49 - Kızıl PandaKitabı okudu
"Belki de sürdürdüğüm yaşam, sürdürmem gereken yaşam değildir?" düşüncesi..
Sayfa 71 - Türkiye İş BankasıKitabı okudu
“Bu ölüm, geride kalanlarda bir yandan memuriyetle ilgili olası yükselme, yer değiştirme hesaplarına yol açarken, bir yandan da ölenin yakın bir dost olduğu durumlarda hemen hep olduğu gibi “ölen ben değilim, o” duygusundan kaynaklanan bir sevinç de yaratmıştı.”
Sayfa 3Kitabı okudu
Çok gerilerde, hayatının başlangıç dönemlerindeki aydınlık nokta gitgide kararıyor, zaman içinde artan bir hızla sürüyordu bu kararma.
Sayfa 75 - iş bankası kültür yayınlarıKitabı okudu
Gaius hiç kuşkusuz ölümlüydü, bu yüzden ölmesi son derece doğal, ama benim ölmem, Vanya'nın, İvan İlyiç'in ölmesi...bütün o duygularım, düşüncelerimle ben bambaşkayım! Benim ölmem olacak şey değil! Tek kelimeyle korkunç bir şey bu!
Sayfa 50Kitabı okudu
Gözlerinin içine bak hayat kalmış mı?
"Belkide sürdüğüm yaşam, sürdürmem gereken yaşam değildir?"