“Genel olarak insan değişimden çekinir, alıştığı konforunun bozulmasını istemez. Yıllarını vererek inşâ ettiği imajının zedelenmesine göz yumamaz. Fakat bu durum, kişinin kendine karşı körlüğünü doğurur. Bu durum, şair Hayâlî'nin işaret ettiği "Ol mâhîler ki derya içredir deryâyı bilmezler" mısraının hayat bulmasından başka bir şey değildir. İşte böyle körlükler için yolculuk ilaç hükmündedir. Yeter ki kişi kokuştuğunun farkına varsın!”
(