İzdiham - Sayı 38 (Mart-Nisan 2019)
İzdiham Dergisiİzdiham - Sayı 38 (Mart-Nisan 2019) Gönderileri
İzdiham - Sayı 38 (Mart-Nisan 2019) kitaplarını, İzdiham - Sayı 38 (Mart-Nisan 2019) sözleri ve alıntılarını, İzdiham - Sayı 38 (Mart-Nisan 2019) yazarlarını, İzdiham - Sayı 38 (Mart-Nisan 2019) yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsanın aklını kullandığı anlarda eşrefi mahlukat olduğunu öğrendiğim gün, aklını kullanmayanın halini de anladım. Ki hayvanların da kurtulmuş oldukları müjdedir, kullanılacak bir akıldan münezzeh oldukları için. Aklı çıkarıp atan, hayvan olup kurtulan insana selam olsun ve aklını atmayıp kullanana, zekatını verene de
İzdiham - Sayı 38 (Mart-Nisan 2019)
-içinde saklamaktan yorgun düşerek, derdini unutan insanlar var.
Hayat akıp giderken bir noktaya öylece takılıp kalan insanlar var. Herkesin orada olduğunu sandığı ama hiç orada olmayan insanlar var..
Söyleyeceği topu topu birkaç kelam için bir ömür, sırasının gelmesini bekleyen insanlar var.
İçinde saklamaktan yorgun düşerek, derdini unutan insanlar var.
Gökhan Özcan
İzdiham - Sayı 38 (Mart-Nisan 2019)
“Garip, evinden ayrı kalan değildir. Garip, kendi vatanında zillete, aşağılanmaya maruz bırakılandır.”
Abdullah Kennûn
Unutmayın; sevilmek ilaçtır ruhumuza, sevmek ise o ilacın kaynağı.
Sayfa 26Kitabı okudu
Yıllardır beni dinleyecek birisini arayıp durdum. Sebebini bilmeden, aradığımı bulursam her şeyin çözüleceğinden emin bir şekilde arayıp durdum. Sanki aradığımı bulursam her şey çözülecek gibi hissettim. Anlatırsam, kelimelerden cümleler oluşturup emanet edersem bütün kasvetim dağılacak sandım. Ama yanıldım. Ya yanlış yerde doğru şeyi arayan bir
Sayfa 38Kitabı okudu
Kötü bir son, sonsuz bir umutsuzluktan daha iyidir.
Sayfa 64Kitabı okudu
Bulmak için aramak gerek ve arınmak gerek aynalardan.
Sayfa 51Kitabı okudu
Onu görmediğim her gün ölüm gibi geçti ancak bir gün kavuşma umudu baki kaldı.
Sayfa 48Kitabı okudu
Ben ise sonra onu gördüm. O da uzakta oturuyordu. Bir ara daha da uzağa gitti. Ben de ona gittim. Çok yollar gittim, çok yollar geldim. O hep mahcup hissetti. Yo- ruluyorum sanıyordu. Yolları da onun kadar sevdiğimi bilmiyordu. Yollardaki ağaçları, turuncu yol lambalarını, yolun neresindeysem orasında olan güneşi ve ayı. İlko- kul çocuklarının defter kenarı süslemesi gibi üstü bulutlarla süslü yolları. Kimi zaman hızlı gidilen, kimi zaman gidilemeyen yolları. Ona giden ve onla gidilen tüm yolları ne kadar sevdiğimi bilmiyordu. Ama öğrendi. Ben de Sartre'in halt ettiğini öğrendim. Yolların bir amacı vardır. Yollar en değerli şeylerdir. Mese- la ben artık her şeyi yol ile ölçebiliyorum. Bir insanın yaşı gittiği yol kadardır. Bir insanın çalışkanlığı yoldaki mesafesi; insanın heyecanı yola çıkma hevesi kadardır. Tüm zorlu denklemleri çözdüm diyemem. Ama artık bir çözüm yo lum vardı. Sorun yolu bilmiyor oluşumdu. Çözüm de yoldu. Benim için kısa değil uzun bir yoldu. Tüm çok bilinmeyenli ve zor denklemlerin çözümü tek bir denklemde yatıyordu.
Sayfa 45Kitabı okudu
Zaman geçtikçe hayatım allak bullak oluyordu. Bazen matematiği sevseydim bu kadar sorunla uğraşmak zorunda kalmazdım diyordum kendi kendime. Felsefe ile ilgilenseydim meseleler beni boğmazdı.
Sayfa 45Kitabı okudu
İlkokul 4. Sınıfa geçmiştim. Fen Bilgisi isimli dersin öğretmeninin: "Biliyor musunuz çocuklar, insan vücudundaki damarları uç uca dizsek Dünya'nın etrafını kırk kez dolaşacak uzunluğunda bir yol olur," cümlesiyle irkil- dim. Ne yani insan dediğin uzunca bir yol mudur? diye sordum kendi kendime. Fen Bilgisi öğretmenimi seviyordum, çünkü beni şaşırtıyordu. Ama ben olsam damarlarımı birleştirir Kripton gezegenine giderdim. Fen Bilgisi öğretmenim Dünya isimli gezegeni çok seviyor olmalıydı.
Sayfa 45Kitabı okudu
"Sana yazmadığım şiirlerde bile sen vardın. Mutsuz olduğunda ağlayacak gözyaşın olmayacak, hepsini ağladım da gidiyorum."
Sayfa 44Kitabı okudu
Kavuşma acısına inananlardandı, kavuştukça uzaklaşan ne varsa biliyordu. İnsanlar hasret çekmenin kıymetini yaşamadan kavuşmaya erişiyorlardı. Hep kendisine kavuşmayı hayal etmişti. Kendisiyle rast- laşacağı günü iple çekiyordu. Belki de her sabah erkenden evden çıkıp sokaklarda dolaşması bundandı. Kendisi dışında herkese rastlıyordu. Bir gün birisine adres soracak insan edasıyla yaklaştı: "Ben hiç geçtim mi buralardan" diye sordu.
Sayfa 44Kitabı okudu
Ben onu bilmediği yerlerde bekliyorum.
Sayfa 44Kitabı okudu