Ve biliyorum, rüyalarım bile seni getirmeyecek bana
Doğrusunu söylemek gerekirse kitabı okumamın sebebi kapağını beğenmiş olmamdı. Kapağı ve yanındaki ayraçları çok güzel tasarlanmıştı.. İçindeki çizimler zaten muazzamdı, dolayısıyla sizi kendine çekiyor kapak tasarımı. Kitabın içeriğine gelecek olursak, klişe bir hikayeydi ama kendini okutuyordu. Bilirsiniz bazı kitapların sonu başından bellidir.
-Vazgeçtim.
-neden?.
-gülmeye alışmak istemem.
-hep gülünmez ki zaten. yanağına hüzün düşecek ki dudakların kıvrıldığında o hüznü boğsun. ancak öyle gerçekten gülmüş olursun.
O güzel yüzünde gülüşünü gördüğümde göğüs kafesimin orta yerinde bir güneş
doğduğunu ve içimi ısıttığını bilmiyordu.
Bilse her daim böyle, öfkeli ve hayattan öç
almak istercesine dikenli durur muydu?
“Her gece odamın penceresinden
gökyüzündeki yıldızları izlerken o keyif
aldığı anlardan birinde onunla birlikte
olmayı diliyordum. Ancak... Kim içtiği sigaraların çöplerini saklayan bir hastayı severdi ki?"