Sanki sol kaburgamın altında bir yerde bir ip varmış da bu ip senin sol kaburgana sımsıkı bir kördüğümle bağlanmış.öyle sanıyorum ki aramıza dağlar,denizler girerse bizi birbimize bağlayan bu bu ip kopacak.o zaman da için için kanlarım akacakmış gibi bir kuruntuya kapılıyorum . Sana gelince… sen hemen unutursun beni!”
"Efendim... Hayatımda tek bir iyilik yapmışsam, düşünmüşsem... Tek bir kez içten, temiz bir dua etmişsem... Hayatımda tek bir temiz arzum olmuşsa... Hediyesini şimdi görüyorum. Sizin eşiniz olmak, bence dünyanın en mutlu insanı olmak demektir."
Yakılmak için bekleyen sönük bir lamba gibiydi. Çok yazık ki bu lambanın alevini kendisi yakamazdı. Bunu ancak başka biri yapabilirdi....
Işığı yakmıştım...