Turgay Anar, Janus'un Yüzü adlı çalışmasında Türk edebiyatında kanon ve karşı kanon konularını ele alır. Çalışma iki bölümden oluşuyor.
Birinci bölümde kanonun ilk anlamları, bu kavramın yıllar içinde kazandığı yeni anlamlar, Türkçede kanon çalışmaları, kanonun klasik ve kültür kavramları ile olan bağı, kanonun oluşumunda etkili olan unsurlar incelenir. Anar, kanonun "ölçek, cetvel, kural, norm, örnek, model, tablo ve liste" gibi çeşitli anlamlara geldiğini söyler. Batı dünyasında kanon kilise yasalarıyla, kilisenin oluşturduğu okuma listeleriyle görünür. Bu listedeki eserlerin değiştirilemezz eleştirilemez olduşuna inanılır. Daha sonraki süreçte laik kanon oluşur. Kanonu oluşturanlar; yazarlar, aydınlar, öğretmenler, kitap ekleri, dergiler, dönemin ideolojisi, edebiyat mahfilleri ve halk olarak belirlenir.
İkinci bölümde ise Türk edebiyatındakş edebiyat polemikleri ve süreli yayınlarda bazı karşı kanonik çıkışlar ele alınır. Nazım Hikmet'in" Putları Yıkıyoruz" çıkışı, Gavsi Ozansoy'un kendisinden önce gelen tüm geleneği eleştiren çıkışı; Küllük dergisinde gelişen yeni ve halkçı edebiyat; Halkım Dostları dergisi ekseninde edebiyatta ortaya çıkan sol odaklı karşı çıkış bu bölümde işlenir.
