Giovanni Arpino, İtalyan gazeteci ve yazar. Yazarın tek kitabı Kadın Kokusu, 1974 ve 1992 yıllarında iki kere sinemaya uyarlanmış. 1992 yılında Al Pacino’ya en iyi erkek oyuncu ödülünü kazandırmış. Filmini henüz izlemedim, kitabından daha çok seveceğimi düşünüyorum. İşin içinde Al Pacino var, olmaz mı?
Yine nerelerden kütüphaneme geldiğini hatırlamayarak elime aldım kitabı. Kapağına bakarak, bir önyargı ile “gereksiz” sıfatını yapıştırdım hemen zihnime. Nedir, ne değildir diye bakarken internette, üstteki ödül mevzusunu ve çekilen bir filmin varlığını öğrendim. Ve başladı kendini izlettiren satırlar. Bu duyguyu yaşadığım birkaç kitap var. Biri de Suzanne Collins’in Açlık Oyunları serisi. Okurken kendini izlettiren kitaplar, hızlıca akıp giderler, bazı cümleler arada durdurur, düşündürür, durgunlaştırır. Sonra aynı hızı yakalayıp, aynı tempoda okumalar devam eder. Ta ki yorulup bitkin düşene kadar. İşte bu kitap da böyle okuttu kendini.
Konusu mu? Elindeki bombanın patlamasıyla bir elini ve gözlerini kaybeden Fausto’nun, ona bir haftalığına eşlik eden genç bir asker ile yaptığı yolculuğu konu almış. Fausto, küstahlığına ve çekilmez hakaretlerine rağmen zekasıyla hayranlık uyandıran bir tip. Fiziki kusurlarına rağmen karizmatik kişiliğiyle eşşiz bir karakter.
