Zanzibar’da yaşayan Bulsara ailesi, ilk çocukları doğduğunda hayata dair umut dolulardı. Yeni kurulmuş ailenin yeni doğan bireyi, çevresine göre daha iyi koşullarda yaşıyordu, ayrıcalıklıydı. Ama Bulsara ailesi, oğullarının dünyayı geri dönülemez bir şekilde değiştireceğini bilmiyordu. Farrokh, doğduktan 45 yıl sonra bu hayatı terk ederken dünyanın en iyi solistiydi.
Adını Freddie Mercury olarak değiştiren bu muhteşem solist, hepimizin kulağına dokunup bu dünyadan göçtü. Onun benzersiz vokalini, grubun ritmik gitar tınılarını duymayan yok. Herkesin onun şarkılarıyla bir anısı, gruba dair anlatacağı bir hikâyesi var.
Az konuşur çok şarkı söylerdi. Farklı giyinir, farklı konuşurdu; insanların dikkatini çekerek onlarla iletişime geçerdi. Çünkü seyirci varsa Queen vardı, seyirci iyi söylerse Freddie de iyi söylerdi. Bu dünya onun etrafında dönmüyordu; o bizimle beraber aynı dünyada dönüyordu. Queen şarkıları her durumda hep sevmemizi, gülümsememizi hatta dans etmemizi söyledi.
Hepimize verdiği öğütler esin kaynadığımız oldu. Tıpkı o şarkıdaki gibi; dünya başımıza yıkılsa da, kalbimiz bin parçaya bölünse de, makyajımız aksa da gülümseyeceğiz. Güneş nasıl her gün yeniden doğuyorsa şov devam etmeli ve biz de bu şovdaki rolümüzü oynamalıyız. Rolümüzü öğrenip bir kuş gibi hafifleyeceğiz ve şov yine devam edecek, güneş her sabah yeniden doğacak.
Kafasına Göre de Queen’i ve Freddie Mercury’yi sayfalarına taşıyarak bu güzellikleri yeniden hatırlatmak istedi. Dünya hiçbirimizin etrafında dönmüyor; beraberce aynı dünyada dönüyor, aynı havayı soluyoruz. Tıpkı Bulsara ailesinin önceden bilmediği gibi bir değişime biz de sebep olabiliriz. Aile kurup çocuk yetiştirmekten değil; her gün gülümsemekten, daha çok sevmekten hatta ve hatta dans etmekten bahsediyorum.
Çünkü bir gülüşünüz milyonları değiştirebilir.
