En Eski Kafka'dan Kafka'ya kitaplarını, en eski Kafka'dan Kafka'ya sözleri ve alıntılarını, en eski Kafka'dan Kafka'ya yazarlarını, en eski Kafka'dan Kafka'ya yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kafka için sınav onu kendisine hafif kılan her şeyden daha ağırdır
...
Sorun böylece onun kendinden kaçması ve kararsızlığı içinde onu desteklemeye çalışan kişiyi kurtarmasıdır.
Ne var ki müstakbel kayınpederi olarak gördüğü kişiye:
"Ben edebiyattan başka bir şey değilim ve başka bir şey ne olabilirim ne de olmak istiyorum" diyen genç adamla on yıl sonra, edebiyatı küçük bahçıvanlık denemeleriyle aynı düzleme koymuş olan olgun adam arasında, dışsal olarak yazma gücü aynı kalsa da, hatta sona doğru bize daha tutarlı ve daha doğru gözükse de -ki buna Şato adlı romanı borçluyuz- içsel fark büyüktür.
Yazmanın kötülüğe ait olmadığından bu kadar emin midir?
Peki, yazmanın verdiği avuntu bir yanılsama, reddedilmesi gereken tehlikeli bir yanılsama olamaz mı?
Sanat öncelikle mutsuzluğun bilincidir, onun giderilmesi değil.
Kafka'nın katı tutumu, yapıtın gerekliliğine olan sadakati, mutsuzluğun gerekliliğine olan sadakati onu, yaşamın hayal kırıklığına uğrattığı birçok zayıf sanatçının hoşnutluk duyduğu şu kurmacalar cennetinden esirgemiştir.
Edebiyat, her bir kişinin kendi yerini seçeceği ve en üstte oturmak isteyenin servis merdivenini kullanmak zorunda kalmayacağı çok katlı bir bina değildir.
"Elimin altında hâlâ son derece ender olarak kullanılmış olan silahlar var ve ben, onları kullanmak için çabalayıp duruyorum çünkü onları kullanma sevincini tanımıyorum çünkü çocukken, öğrenmedim."
Kalbine daha fazla yaklaştıkça niçin, içinden kimi zaman keskin bir parıltının, acı fazlalığının, sevinç fazlalığının fışkırdığı avutulmamış bir merkeze yaklaşır gibi hisseder insan?
"Büyük satranç tahtası üzerinde bir piyonun piyonu bile olmayan ben, şimdi, bütün kurallara karşı ve oyunu bozmak pahasına, aynı zamanda vezirin yerini işgal etmek isterdim."