Kahramanlar Çanakkale'de
Ahmet Haldun TerzioğluKahramanlar Çanakkale'de Sözleri ve Alıntıları
Kahramanlar Çanakkale'de sözleri ve alıntılarını, Kahramanlar Çanakkale'de kitap alıntılarını, Kahramanlar Çanakkale'de en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir destan yazılınca, yeni bir ruh kazanır okuyanlar.
O gün yaşananlar, yeni bir ruhun doğduğunun öncü ayak sesleriydi. Bir kararlılığın, direncin ve inancın yansımalarıydı.
Düşman aralıksız sürdürdüğü bombardıman ile belki kayaları yerinden oynatmıştı ama Türk'ün iman gücünden en küçük bir parça koparıp atamamış, direnme gücünü eksiltememişti. Bu inanç yayılacak, direnç artacaktı.
Mehmet Çavuş'un orada yaptıkları ise bir kıvılcım ateşlemişti.
Bu kıvılcım artık büyük bir alev topuydu ve yakmak için bekliyordu.
"Bombardıman başladığında, gülleler yakına düşmeyince kişiye eğlence olur belki. Ama bombalar yakına düşmeye başladıkça, yanında yörende yoldaşlarının şehit olduğunu gördükçe gerçeği anlarsın.
Savaş çok kötüdür, çok kötü."
Savaş kötüdür ama savaşmak gerekli olunca bunu söylemenin bir anlamı yoktur.
Yaşaması kolay,anlatması zor.
Yazması ise en zor olanı.
Yaşadıklarımız,yaşanması bir daha mümkün olmayacak işlerdi...
Sayfa 31 - panama yayıneviKitabı okudu
Kemal Bey, Arap uşaklarını geride tutmaya çalışıyormuş. Tecrübesi ile bunların savaşmayacağını, işi kötüye sokacaklarını düşünüyormuş. Öyle bir söz edermiş ki:
"Anadolu'nun yiğit erleri ile ölüme gidilir!"
Gururlandık.
"Biz de seninle ölüme gideriz kumandanım!"
İşte böyle seslenmek geldi içimden.
Sayfa 206Kitabı okudu
Bunca askeri olan Osmanlı ne büyük devlet.
Savaşacak eri olan millet yıkılmaz.
Sayfa 54Kitabı okudu
Başka yolu yok.
Bu işi biz başaracağız.
Düşmanı denize biz dökeceğiz.
Ne gökten birileri gelecek bizim yerimize savaşmak için, ne de yerden birileri çıkacak. Ne kanatlı melekler bizim yerimize savaşacak, ne de yeşil sarıklı hocalar. Bugüne kadar yapılanları biz yaptık. Bundan sonra da biz başaracağız.
Sayfa 291Kitabı okudu
Cevat Paşa, o gün boğaz tabyaları içinde en fazla iş gören Rumeli Mecidiyesi'ne ulaşmak için motora atlamış, karşıya geçmişti. İçten içe görevini başarmanın mutluluğu vardı. Gülmek, kahkahalar atmak istiyordu. Bugün bayramdı onun için.
Ancak karşıya geçtiğinde gördükleri...
Tabya feci haldeydi.
Yıkıntılar arasında dolaşıyordu Cevat Paşa.
Bir erin ağacın altında yatmakta olduğunu gördü. Yanına gitti.
"Neyin var evladım"
İki gözü de kör olmuş asker, sesi duyunca fırladı ve esas duruşa geçti. O an anladı paşa.
"Gözlerine bir şey mi oldu evladım. Görmüyor musun?"
Çok üzgündü. Hele aldığı cevap.
"Üzülmeyin kumandanım. Ben göreceğimi gördüm!"
Cevat Paşa ağlıyordu.
Koca adam gözyaşlarına engel olamamıştı. Buna aldırmıyordu da...
Bir destan yazılınca,yeni bir ruh kazanır okuyanlar.....
Sayfa 170 - panamaKitabı okudu