Kahramanlar ve Mezarlar
Ernesto SabatoSözler ve Alıntılar
Et ve kemik bir yüz yapmaya yeterli değildi. Yüzü yapan bakışlar, ağzın kıvrımları, kırışıklıklar, tüm bu ince ve hafif öğelerin ruhla birleşerek etten yansımasıydı.
Sayfa 15Kitabı okudu
Herkes daha fazlasını elde etmeye çalışıyor,neden? Yakında hepimiz ölmeyecek miyiz?
Ben gençliğin saf idealleri olması gerektiğini düşünenlerdenim. Daha sonra insanın bu hayalleri kaybedecek zamanı oluyor.
Sayfa 137Kitabı okudu
Dünyayı kurtaran fikirler değildir, ne akıl ne de mantıktır; tam tersine, insanların akıl almaz umudu, yaşamda kalmak için gösterdiği inatçı gayret, henüz olanak varken solumak için gösterdiği coşku, şanssızlıkların karşısında her gün gösterdiği küçük, gülünç, dirençli kahramanlıktır.
Sayfa 202Kitabı okudu
Mutluluk böyle bir şeydir. Parça parça, anlık. İnsan gençken büyük mutluluğu bekler, kesin ve büyük bir mutluluk. Bu büyük mutluluğu beklerken tek gerçek mutluluk olan küçük mutlulukların ayırdına varmaz ya da tadını çıkarmaz. Tıpkı büyük bir hazinenin yerini öğrendiğini sanarak sadakaları hor gören bir dilenci gibi. Var olmayan bir hazinenin yerini.
Sayfa 151Kitabı okudu
“İhtiyarcık” sözcüğünün başına kaçınılmaz olarak “zavallı” konur; sanki hepimiz yüzsüzün biri yaşlandığında yüzsüzlüğü bırakmadığını, tam tersine saçlarındaki beyazlarla birlikte bencilliğinin ve kininin de artmasıyla kötü niyetlerinin keskinleştiğini bilmiyormuşuz gibi. Tüm bu yapmacık sözcüklerde popüler duygusallığı okşayan, toplumu yöneten ikiyüzlülerce kutsanan, okul ve politikalarca savunulan canavarca bir inanç var: “Değerli büyüklerimiz” (çoğunluğu yalnızca yüzüne tükürülmeyi hak eder), “üstün yöneticilerimiz” (yaklaşık tümü de kibrin ve bencilliğin en zalim türünün güdümündedir) vb.
Sayfa 292Kitabı okudu
Kim kendi kaderinden kaçabilir ki?