Kalabalığın Şiiri Gönderileri
Kalabalığın Şiiri kitaplarını, Kalabalığın Şiiri sözleri ve alıntılarını, Kalabalığın Şiiri yazarlarını, Kalabalığın Şiiri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Orhan Veli giyime kuşama düşkündü, parası olduğunda güzel giysiler yaptırır, güzel kravatlar satın alırdı. Ama ne yazgıdır bu, çok geçmeden parasız kalıverir ve güzelim giysisini satıverirdi. Sattığı yer de hep aynı eskici olurdu, Hergele Meydanı'ndaki bir eskici. [...] Bu giysilerin pantolon paçaları dardı elbet, Orhan'ın beğenisine uygun olarak. Bir gün, gene bir giysisini götürdüğünde, eskici, "Beyim, bir dahaki sefer paçaları bol tut, çünkü satılmıyor dar paçalı olduğu için" demiş.
Sayfa 134Kitabı okudu
Orhan Veli, zaman zaman, biz Türkçe konuşanlara, "Şimdi ne düşündüğünü anlıyorum. Ama ne söyleyeceğini bilemiyorsun. Ben senin dilinim. Söyle benim şu mısralarımı, açılırsın." diyor.
Sayfa 109Kitabı okudu
Bir misafirliğe gitsem
Bana temiz bir yatak yapsalar
Her şeyi , adımı bile unutup
Uyusam …
Orhan'la yolda yürürken, o yüz yıl sonrasını düşünüyor. 'Bak şimdi, pencereden bakanlar, Orhan Veli'yle, Melih Cevdet yanyana yürüyor diyorlardır' derdi. Oysa o sıralar kimse bizi tanımıyor...
Sayfa 192Kitabı okudu
"Fotoğraf" adlı şiirini hastanede yatarken yazmışımdır. O şiirdeki "Ben, Orhan, Oktay bir de Şinasi" dizesinde adı geçen Şinasi, bu "bir de" sözünden şakayla karışık bir alınganlık çıkarırdı. Ben de ona bir kitabımı imzaladığımda "Bir de Şinasi'ye" diye yazardım. İnat bu ya!
Sayfa 173Kitabı okudu
Kasabayı da sevmezdi Eyüboğlu. Gerçek köylünün tarlada, otlakta, dağda, ormanda olduğunu söylerdi. Onu bulunca da gerçekten mutlu olurdu. Köy, köylü sevgisinde onun gibi içten olanını hiç görmedim desem doğrudur. Bir dağ başında bize yardım eden orman bekçisine para verecek olduktu da, Sabahattin, "Ne yapıyorsunuz, adamın dostluğunu kaybederiz" diye önlemeye kalkmıştı bizi. Köylüyü, yardım ederek değil insan yerine koyarak sevmek. Saygı bu değil midir?
Sayfa 171Kitabı okudu
Komutan:
"Nedir bu okuduklarınız?" diye sordu.
"Şiir" dedim.
"Bu nasıl şiir oğlum?"
Buna verilecek bir yanıt yoktu ya da ben bulamamıştım. Bunun üzerine alay komutanı beni daha da yanına çağırdı, yer gösterdi, oturttu.
"Açıklayınız" dedi.
Ben de, "Efendim" diye başlayarak, şiirden vezni, kafiyeyi, teşbihi, istiareyi kaldırmak için üç arkadaş faaliyete geçtiğimizi söylemeye başladım. Baktım, ben "Onu da attık, bunu da kaldırdık" dedikçe komutanın yüzünde bir memnunluk, başı ile beni evetliyor... Sonunda ellerini yukarıya kaldırarak: "Şimdi anladım teğmen, siz böylece şiiri ortadan kaldırmak istediniz, değil mi? Sizi kutlarım."
Sayfa 163Kitabı okudu
Orhan Veli "Oktay'a Mektuplar" adlı şiirinde
"Ve bugünlerde Melih'le ben
Aynı kızı seviyoruz."
der. O şiir çıktığı günlerde kaç kişi bana da, Orhan'a da sordulardı, kim bu kız, diye. Bir tanıdığımızın evinde Hasan(Ali) Yücel bizi görünce, "Allah Allah" diye şaşkınlığını açığa vurduydu. "Nasıl oluyor bu iş? Kavga etmiyor musunuz be yahu?"
Kavga etmiyorduk. Çünkü Orhan'ın aşık olduğumuzu söylediği kızın bundan haberi yoktu ki.
Sayfa 155Kitabı okudu
Orhan Veli bir şiirinde "Ölünce biz de iyi adam oluruz" demişti (ağlamak geliyor içimden), iyi adamdı oysa.
Sayfa 144Kitabı okudu
Orhan Veli, zaman zaman, biz Türkçe konuşanlara, "Şimdi ne düşündüğünü anlıyorum. Ama ne söyleyeceğini bilemiyorsun. Ben senin dilinim. Söyle benim şu mısralarımı, açılırsın" diyor.
Sayfa 109Kitabı okudu