Ezgiler tutturabilirsiniz
İsterseniz özgürce ağlayabilirsiniz
Çöreklendiği zaman evrende
Amansız, yücesiz bir hiç
Yıldızları yağdırabilirsiniz gökten
Çağıl çağıl öpücüklerinize
Ama sevemezsiniz taş çatlasa geceyi
Ama en geçilmez yerinde karanlığı
Sonuçsuz kavgalarla doluyum
yalnızım
tek duvar benim karanlıkta kendimi yankılayan
ölgünüm
bu türkü çok yaşlandı artık
bu maviye her zaman tanıklık edemem
anlamıyor musunuz kendimi yanıtlamaktan usandım
....
yeter ki ölümüm gürültülü olsun....
hiç aya bakmadım
kaptırmadım yıldızlara içimdeki, uğultuyu
kimsesiz sevdim seni
ve nedensiz
özlem midir bunca sızlayan içimde
zaman mıdır duygularımın yetmediği
sabahı düşünerek yatmak kadar
güzelsin sevgilim
bu akşam
akşamların en azı
bu akşam
bu güzellik
gelmeyen anıların