Çünkü insanların kalbinde ev sahibi olmak mümkün değildir. Kısa, uzun, muayyen bir müddet için, insan bir kalbe girer, sonra yerini yeni kiracılara, daha çok bedel veren kiracılara bırakır, gider.
"Artık kalbimdeki ağrı ve ben yapayalnız kendi başımızın çaresine bakmaya, hatta aynı şehirde irade, heyecan ve saadet verecek tesadüflere bile imkân olmayan bir hayata kendimizi hazırlamaya mecburduk."
Gökte yıldızlar var, o kadar çok, o kadar parlak ki, Ayastefanos'un beyaz ve soğuk beyabanı üstünde aydan daha beyiz, daha güzel pırıltı ve gümüşi bir ziya neşrediyorlar ve ben onlara bakarak geçen bir haftayı yazmaya çalışıyorum.