Gün ışınlarını hiç görmemiş köre, doğanın uyumlarını hiç işitmemiş sağırlara, ruhunun sesini hiç bir zaman duyuramamış dilsizlere acırsınız da, hâya gibi sahte bir bahane bulur, zavallı kadınları deliye döndüren, iyiyi göremiyecek, Tanrı'nın sesini duyamıyacak, aşkın ve inancın arı dilini konuşamıyacak hale getiren bu gönül körlüğüne, bu ruh sağırlığına, bu bilinç dilsizliğine acımak istemezsiniz.