Xaylaza Reşîd, sala 1981’ê dibistaneke paytextê Ermenîstanê; Rewanê temam kiriye, dû re çûye di kolêca têknîkî a 4 sale de xwendiye û bi serketin xilas kiriye. Sala 1980’yî mêr dike û diçe paytextê Gurcistanê; Tbîlîsîyê bi cî dibe, gelek salan di Yekîtîya Êzdîyên Gurcistanê da karê pêşxistina çand û folklora Kurdî dike, zarên Kurd hînî nimûneyên dewlemendîya gelê me a bi hezaran salan dike. Her wiha di dibisaneke Ermenîyan de dersên zimanê Kurmancî daye zarokên Kurd. Di salên 2000’î de di rojnemeya Kanîya Spî de ku li Tbîlîsîyê derdiket, karê rojnamavanîyê kiriye, ser edebîyet û zimanê Kurdî gotar nivîsandine. sê pîyêsên wê ên ji jîyana gelê me li ser dikên cuda-cuda hatine nîşandan. Pirtuka wê a bi navê Kanîya Dilê Min sala 2007’an li Tbîlîsîyê çap bûye...
“Ez di gelîyekî kûr de me, nikarim jê derkevim, lapder di binê gêlî de me, qet û qet hay ji felekê tune me, çi diqewime wekî her dem, ez dîsa nizanim, li dora min çirpînîya karên xezalan e, wîtewîta teyredeyan e, xulexula avên kanîyan, guşeguşa cewikê ye, bayê berêvarê lê dixe, hêşînayî pêl dide, pistepista gul û sosinan e, ew hub û evînîyê ji hev re gilî dikin. Va ye tev, tevî hev dibe miqamekî here xweş, miqamekî ji wan miqamêd Bax û Bêtxovên, Bax û Mozart, gelo çi dikin di vî gelîyê evîntîyê de, ya Xwedê?...”
