Hayatımın çoğunu anne ve babamın emeklerine saygısızlık olmasın diye yaşamıştım. Dünyayı baştan beri pek sevmedim. Doğmak, yaşlanmak, ölmek, düş kırıklıkları ve ayrılıklarla doluydu yaşam. Hepsinin içini ise dolduran acıydı. Yaş aldıkça gördüklerim ne kadar da haklı olduğumu bana sürekli kanıtladı.