kitabın bende en çok düşündürdüğü ve öncesinde de sürekli düşündüğüm şey ;
" çocuğu olan dul kadınlar yeniden evlenebilir mi?"
işte size içinden çıkılması zor bir durum...çocuğu olan kadınlar ,eşlerini kaybettikten sonra ne yapmalı? nasıl bir hayat yaşamalı; kalan ömrünü çocuğu için , tek başına mı geçirmeli,
yoksa yeniden aşık olabilir ve evlenebilir mi?
okurken bolca bu soruyu sordum kendime.konusu etkileyici,daha önce böyle bir kitap okumamıştım...
ismiyle içeriği çok bağdaştıramadım ,ana karakterin bu kadar bağımlı olmasını da biraz yadırgadım ve en çok Güven'e üzüldüm ...esas kızın bu kararsızlıkları dengesizlikleri boğdu biraz beni.
Geçmiş-şimdiki zaman anlatım tarzını başlarda anlayamadığım için bir süre noluyoruz dedim :)
karakterler daha fazla açıklanabilirdi; mesela Akgül ve çocukluğuna daha çok yer verilebilirdi.
ve anne,o renkli canlı anne...ah anne...
her şeyi bir kenara bırakırsak bu konu hakkında yazabildiği için bile yazarı tebrik ediyorum...aslında çoğu yerde çoğu evde olan ama dillendirilmeyen bir gerçeğin yazıya dökülmesidir bu kitap.
