Fakat ben ona dünyadaki herkesten çok inandım, kendi annesinden, hatta kendinden de çok. Onun bana ihtiyacı vardı! Bana! Her iç çekişine, her kelimesine, her işaretine, her bakışına büyük değer verirdim.
Sadece kelimelerle kendinden geçen, onları tekrarlayan, kelimelere inanıp, güvendiklerini hayal edenler vardır... Ve kelimeler uçar gider; ve geride hiçbir şey kalmaz, anlıyor musun?