Karanlık Dünya Gönderileri
Karanlık Dünya kitaplarını, Karanlık Dünya sözleri ve alıntılarını, Karanlık Dünya yazarlarını, Karanlık Dünya yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sonra hep o sessizlik, umursamazlık, katlanışla yoluna devam etti.
İyilik ve kötülük. İşte bütün mesele bu iki ruhu mümkün olduğu kadar zarar vermeyecek surette bağdaştırabilmektedir. Ne yazık ki dünya kurulalı beri be din, ne felsefe, ne kanun bu işi bir türlü beceremedi…
Bulunduğum yere alıştım, ama itiraf etmeliyim ki memnun değilim. Tabi ki mümkün olmayan hayaller, tatmini imkânsız hayaller içindeyim.
Beyni; aralarında hiçbir irtibat kurmadan bir sürü fikir, mefhum, hayal imal ediyordu.
Bu kitapları anlamak için sade okumak kâfî değil.
Gün doğduktan sonra da uyanmayacaklar. Hareket edecekler ama uyanmayacaklar. Uyku, asırlardan beri gece gündüz fasılasız devam ediyor... Gece hareketsiz uyku, gündüz hareketli uyku. Bu hareket, harici hayat ile hiçbir münasebet kurmadan içgüdüsü ile dolaşan bir uyurgezerin hareketidir...
Saadet büsbütün başka bir bahis… Bence mesut olmak için mesut olmasını bilmek lazımdır. Bununla beraber saadet telakkisi insandan insana değişir tabii…
Yaşamayı neşe ile karşılamaya başladığı günden beri yüzünün asık bulunuşu mutlaka esaslı bir sebebe dayanırdı.
Ben de ara ara bu karanlığın aydınlatabileceği vehmine kapılıyorum ama harekete geçmek için kudretim yok. Kudretsizlik beni atalete sürüklüyor, atalet ise bir nevi ölüm demek... Şu halde yaşamıyorum.
Düşünmelisiniz... Başüstüne... Ama neyi düşünmeli, nasıl düşünmeli? Maziyi düşünsem, faydasız. İstikbalimi düşünsem, karanlık. O kadar karanlık ki onu göremiyorum.
Öyle hafif bir saadet ki… Onu ancak gençler ve kuşlar duyabilir.
Ahmet birkaç defa bu adamın yaşamaktan ne zevk aldığını düşünmüştü. İçinde bulunduğu dünyanın farkında olmayan bu sağlam makinede ne güneşin doğuşundan, ne kuşların ötüşünden, ne mevsimlerin geçişinden hiçbir iz yoktu. Bu adam acaba ne için yaşıyordu?...
'Düşünüyorum, şu halde varım', sözünü 'Yürüyorum, nefes alıyorum ve yahut yemek yiyorum şu halde varım' şekline sokmak mümkün değildir. Descartes'in, varlığı düşünceye bağlayan sözünde bunlardan daha ince bir mânâ olsa gerek...
Mânâsı olmayan bir şey ise yaşamıyor demektir. Taşların, toprakların, ağaçların ve böceklerin bile bir mânâ ifade ettiği bu dünya üzerinde kendimden şüphe etmem de ne yaparım?