Karikatürleri hep sevmişimdir. Güldürmenin yanı sıra insanın içinde bulunduğu topluma dair ince mesajlar, eleştiriler barındırırlar içlerinde. Yıllarca Nasrettin Hoca ile yakaladığımız güldürürken düşündürme işlevini farklı bir tarzda yerine getirirler.
Yaklaşık 500 karikatür var eserde. Uykusuz dergisinde yayınlanan seçme karikatürlerden meydana geliyor. Yazarın ilk karikatür albümü. Uykusuz'u daha önce takip etmedim ama sosyal medyadan içerikte yer alan kimi karikatüre aşinayım diyebilirim.
Gülmeyi de unuttuk be abi! Çağ öyle bir duruma getirdi ki en son ne zaman içtenlikle gülebildik bilmiyorum. Eseri okurken fark ettim, çok az yerde güldüm, sorun eserde mi bende mi bilmiyorum. Hani ilişkiler biterken bazı cümleler kurulur ya: Sorun sende değil bende. Sen benden daha iyilerine layıksın. Bu albüm için de onu söylemek istiyorum. Yine de ruh halime iyi gelmesi adına tercih ettiğim ve bana iyi gelmesini beklediğim bir çalışmaydı diyebilirim.
Kimi yerlerde argo kullanımlar var. Ama artık çoğu kullanım sosyal meyda ve sokak dilinde kulağımıza geldiği için rahatsız edeceğini düşünmüyorum. Keyifle, gülerek, sorgulayarak okunması temennisiyle.
Gönül isterdi ki incelemelere de fotoğraf ekleyebilelim ve alıntı ekler gibi buraya eserden birkaç karikatür ekleyeyim ama şartlar. Gerisini siz kıymetli okurlara bırakıyorum. Okuyup görebilirsiniz.
