Karnavaldan Romana Gönderileri
Karnavaldan Romana kitaplarını, Karnavaldan Romana sözleri ve alıntılarını, Karnavaldan Romana yazarlarını, Karnavaldan Romana yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Dil yalnızca şiirsel bağlamlardaki yaşamını hatırlayabilir.
Gülme, diğer yaratıkların sahip olmadığı, ulaşmadığı, insanın en yüksek tinsel ayrıcalığı.
Sayfa 85Kitabı okudu
Gülme bir nesneyi yakınlaştırma konusunda, kişinin onun her tarafını teklifsizce, samimi bir şekilde yoklayabileceği, evirip çevirebileceği, içini açabileceği, üstünden altından bakabileceği, dışındaki kabuğu açıp içine bakabileceği, kendisinden kuşku duyabileceği, dağıtabileceği, kesip parçalayabileceği, tüm çıplaklığıyla ortaya çıkarabileceği, serbestçe inceleyebileceği ve onunla deney yapabileceği kaba bir temas mıntıkasına sürükleme konusunda fevkalade bir güce sahiptir.
Eğer sözcükten hiçbir beklentimiz yoksa, söyleyebileceği her şeyi önceden biliyorsak, diyalogdan çıkar ve şeyleşir. Öz-yabancılaşma olarak ve bir noktaya kadar da benliğin aşılması olarak öz-nesneleştirme (koşukta, itirafta vb.). Kendimi nesneleştirerek(başka bir deyişle, kendimi dışarı konumlandırarak) kendimle sahiden diyalojik bir ilişki kurma, şansına erişirim.
Çevirmenin Ön Sözünden
Mikhail Bakhtin yazarlığının en erken döneminde, yani 1920’lerin başlarında yazdığı “Estetik Etkinlikte Yazar ve Kahraman” başlıklı incelemede, insanın başkalarına nasıl göründüğünü görmek için aynaya bakmasının ne denli boş, hatta sahtekarca bir çaba olduğun dan söz eder. Hiç kimseye aynada kendimize göründüğümüz gibi görünemeyiz çünkü aynadaki imge bir başkasına bakmayan, bir başkasının bakışını öngörmek ve yanıtlamak durumunda olmayan bir insanın imgesidir.
Monolojik bir söylem olarak şiirle, yapısı gereği diyalojik bir söylem olan roman arasındaki bu karşıtlığın kaynağı, Bakhtin’in heteroglossia olarak adlandırdığı olgunun tarihsel gelişimidir. Heteroglossia, belli bir ulusal dil içinde varolan biçemlerin ve söz türlerinin katmanlaşması ve çatışmaya girmesidir. Her ne kadar dilin varolduğu her durumda heteroglossia da varsa da, bu özelliğin tüm boyutlarıyla ortaya çıkması, ikincil düzeydeki söz türlerine, özellikle edebiyata damgasını vurması, bir tür tarihsel evrim gerektirmiştir. Antik Yunan toplumunda, herkes tarafından paylaşılan bir dil ve ideolojik bütünlük, yani monoglossia söz konusudur. Roma imparatorluğu ve Ortaçağ, tek bir toplumda farklı doğal dillerin, esas olarak Latince’yle halk dillerinin birlikte varolduğu, bir dilin kendini başka bir dilin gözleriyle gördüğü bir poliglossia ortamı yaratır. Rönesans sonrası modern toplumda ise doğal, ulusal dil düzeyinde bütünleşme, türler ve biçemler düzeyinde ayrışma, yani heteroglossia gerçekleşir.
Gülmenin tarihini yazmak son derece ilginç olurdu.
A. I. HERZEN
“Uzam ve zamanın, yaşam ve aklın tüm yasalarının üstünden atlayın ve yalnızca yüreğinizin sesinin emrettiği yerde durun” (gülünç adamın düşü)
Sayfa 301Kitabı okudu
Hassas bir kulak, dünyanın karnavala özgü algılanışının en uzak yankılarını bile daima işitecektir.
Sayfa 205Kitabı okudu
İnsanda gerçekleştirilmemiş gizil güç ve talepler daima saklı kalmaktadır. Gelecek vardır ve bu gelecek kaçınılmaz bir şekilde bireye dokunur, kökleri bireyde yatmaktadır.
Sayfa 193Kitabı okudu
Gülme, insanların bilincini yanlış ciddiyetten, dogmatizmden, tüm akıl karıştırıcı duygulardan arındırır.
Sayfa 152Kitabı okudu
Iyi edebiyat, yaşamdaki ve dildeki diyalojiye, çoksesliliğe hakkını veren edebiyattır.
Sayfa 22Kitabı okudu
Roman sanatsal bir türdür. Romansı söylem de şiirsel bir söylemdir, ama şu an var olduğu haliyle şiirsel söylem kavramının sunduğu çerçeveye uymayan bir şiirsel söylemdir
Sayfa 45Kitabı okudu
“Uzam ve zamanın, yaşam ve aklın tüm yasalarının üstünden atlayın ve yalnızca yüreğinizin sesinin emrettiği yerde durun” (gülünç adamın düşü)
Sayfa 301Kitabı okuyor