'Size şunu söylemek istiyorum.
Evet belki ben bir baltaya sap olamayan, sıkıcı ve acınacak durumda biriyim.
Tersliğim, uyumsuzluğum canınızı sıkıyor.
Galiba hiçbir yeteneğim de yok.
Kanımdan başka da verecek bir şeyim...
Gençliğim, kimseye gerekli olmayan bir izmarit gibi yok olup gidiyor.
Ne bir yuvam ne dostlarım ne de bir işim var.
.
Evet, kabuğuma çekilmiş yaşıyorum belki. En iyi dostlarım kitaplar. Artık insanlara fazla inancım kalmadı, belki tabiata...
Nuri Bilge Ceylan / Kasaba (1997)
Belki olur, belki olmaz hiçbiri...