Kaybolan
Tarık TufanKaybolan Gönderileri
Kaybolan kitaplarını, Kaybolan sözleri ve alıntılarını, Kaybolan yazarlarını, Kaybolan yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Herkes hayata katlanabilme yolu olarak bir yalan seçiyordu kendine...
Sayfa 261 - Doğan KitapKitabı okudu
İnsanın kaderinde bir düğüm noktası var, o düğümü çözebilmek hayatın keskin dönüşlerinden birine kapı açıyor...
Sayfa 249 - Doğan KitapKitabı okudu
Doğru insanı bulmak düşüncesi gitgide inandırıcılığını yitiriyordu, öyle biri olduğuna dair beklentilerini bir yana atmıştı, bir gün bir adamla karşı karşıya geldiğinde gökten rengarenk yıldızlar dökülmeyecekti üzerlerine, güneşin ışıkları güzel kokulu çiçeklere dönüşmeyecekti, öyle düşsel, masalsı bir karşılaşma olmayacaktı hayatı boyunca. Masallara inanmayı çoktan bırakmıştı. Yalnızlıktan...
Sayfa 221 - Doğan KitapKitabı okudu
Kötü hatıralar insanı köleleştirir , içinde olduğu anı, dilediğince yaşamasına müsaade etmez . Kapısı, penceresi olmayan bir odadadır kötü hatıralar, zaman ve mekan gittikçe anlamını yitirir, hakikat parçalanır, insanın önce zihni sonra bedeni çürümeye başlar...
Sayfa 213 - Doğan KitapKitabı okudu
İnsanın kabahatleriyle arasında görünmez bağlar vardır, içini kavuran ateşe başka bahaneler bulur, oysa sorunun kaynağı derinlerde bir yerde kaybolduğunu sandığımız karartılarda gizlidir...
Sayfa 212 - Doğan KitapKitabı okudu
" Hiçbir şey geçip gitmiyor" diye mırıldandı. " Her şeyin geçip gittiğini söyleyen herkes yalan söylüyor."...
Sayfa 203 - Doğan KitapKitabı okudu
Geçmişin güzellikleri tükenince , hatıralar kullanılmaktan tarumar olunca, eli mahkum herkes hayallere sığınıyordu...
Sayfa 176 - Doğan KitapKitabı okudu
Güzel olan ne varsa nasılsa çabuk biter diye başlamadan bitirdim. Ne tuhaf değil mi? Ben güzel anları yaşama becerisinden yoksunum. Biteceği kaygısı yüzünden güzel anları doya doya yasayamayan insanlardanım ben...
Sayfa 167 - Doğan KitapKitabı okudu
Güzellikler çabuk biter. Galiba bu dünyada kabullenmekte zorluk çektiğim en yalın ve sert gerçeklik bu...
Sayfa 167 - Doğan KitapKitabı okudu
Kaybolan bir insanın, kendisini ancak bir başkasında bulabileceğine bütün kalbimle inandım. Mühim olan o insanı bulabilmek.
Birine aşık olmak, kendi gözlerini kör edip, hayata onun gözleriyle bakmak demek, ayrılığın insanı kör etmesi de bundan.
Yarım kalan her şey insanın huzursuzluğunu ve çaresizliğini büyütüyordu.
Ölüm, elini kolunu sallaya sallaya evlerin arasına giriyor, aralarından birini yanına alıp gidiyordu. O konuşmaya başladığında geri kalan herkes susuyordu. Ölümün geldiği yere koyu bir sessizlik çöküyordu.