Kayıp Hayat
Elvan ErdemKayıp Hayat Posts
You can find Kayıp Hayat books, Kayıp Hayat quotes and quotes, Kayıp Hayat authors, Kayıp Hayat reviews and reviews on 1000Kitap.
Kayıp Hayat, Elvan Zeytunlu tarafından kaleme alınmış, Eyobi Yayınları tarafından basılmış, sürükleyici bir roman. Roman; benim gibi kitap seven kişilerin merakla okuyacağı bir kurguya sahip. Her şeyin aslının ne olduğunu ve sonunda kimin ne durumda olacağını merak ede ede okutan bir kurguya sahip hatta.
Yazar olmaya hevesli ve yazmaya tutku ile bağlı birinin; yaşadığı travmatik deneyimler sonrası çektiği varoluş sancılarını, gerçeği reddedişlerini ve hayal ile gerçekleri bir arada yaşamasını okuyoruz. Her karakterin kendisine has hüzünleri var ancak bir kişinin hüznü ikiye bölünmüş yine de azalmamış… Birkaç senesi kaybolmuş, başkasına oldu sanarken aslında olan, kendisine olmuş…
Ümitsizliğin, kaybedilmiş zamanın, yıkılan hayallerin ve çöküşten sonra bir insanın yeniden inşasını görüyoruz. Tökezleye tökezleye gerçeklere koşanın, gönül cebinde saklayıp zihnine kabul ettiremediği olayların acısını yaşayan birinin, hislerini hissediyoruz Kayıp Hayat’ta.
‘’ Şöyle kitaplara gömülsem, her şeyi bir unutsam. ’’ derseniz,ya da '’Tek kalsam, yazdıklarımda yaşasam. ’’ diyorsanız, Kayıp Hayat size nasıl olabileceğini gösteriyor, lakin üzgün ve umutsuz tarafından. Bu pencereden bakmak isteyen için ideal bir kitap.
Yazarın kalemi daim, okuyucusu bol olsun.
Merhabalar
Bugün sizlere Elvan hanımın kaleminden
@eyobiiyayinlari nın bizlerle buluşturduğu #kayıphayat eseri ile geldim.
Kahramanımız Şevketle Saip kasabasına konuk oluyoruz. Şevket bankada müdürlüğe kadar yükselir, eşini ve on yaşındaki kızını alarak Saip kasabasından üç katlı ev tutar bankadan da istifa ederek buraya yerleşir, çatı katında yazılarına dalar sürekli hikayeler üretir ve o kahramanları hayatına dahil eder, sahilde ahbap olduğu meczup Hamdi de şairdir ona da yardım eli uzatmak ister, onun yaşam hikayesini merak eder sorar soruşturur ve kendisini şaşırtan, doğru bildiği gerçekleri sorgulatan sonuçlara ulaşır.
Hayal ile gerçeğin birbirine girdiği bu 127 sayfalık minik eser size keyifli bir okuma serüveni yaşatıyor. Yazarın kalemini sevdim, takipçisi olacağım, keyifle kalın dostlarım
~
"Herkesin yaşadığı bu değil mi zaten? Hepimiz hayatımızı yazıp yönetip oynamıyor muyuz?
Bana düşen hayat kırıntısı da bu. Bir ben var sadece gerisi belki de bir hayalden ibaret. Kim yaşadıklarının gerçek olduğunu ispat edebilir?"
~
@merdumgir1z
#merdumgir1z
#libuliileokuyoruz
En fenası, kendi içimde yolumu şaşırmışım, yok olmuşum.
Sayfa 105Kitabı okudu
Şevket banka'da müdür birgün işini bırakıp eşi ve kızıyla birlikte şehri terk ederler. Ege'de bir sahil kasabasına taşınırlar ailesi bundan memnun değildir ancak Şevket'in yazmak istediği bir roman vardır. Ailesi ile belli bir zamandan sonra bağı azalan Şevket'in dikkatini hep balıkçılık yapan Hamdi çeker, hikayesini merak eder ve öğrenmek için elinden geleni yapar. Kasabanın sakladığı sırlara kendini öyle kaptırır ki ailesini bile düşünmez olur. Ama herşey daha da gizemli ve karışık olmaya başlar. Bir hiçliğin içinde debelenen, kendi içinde kaybolan, gerçek ve gerçek dışı bir hikayesi olan kahramanımızı neler bekliyor du? Devamı kitapta beni hem etkilendiren hem hüzünlendiren bir okuma oldu.❥❥❥
Zihnimde, sanki bir ekran açılmıştı ve bunun kapatma düğmesi yoktu.
Kimse başına neler gelebileceğinin kaygısını yaşamıyordu.
Herkesin yaşadığı bu değil mi zaten? Hepimiz, hayatımızı yazıp yönetip oynamıyor muyuz?
Ellerimi çaresizce gözlerime götürüp kapattım. Zihnimden geçen düşünceleri görmesinler diye.
Kimi kitaplar insanın hayatının birebir olmasa da teğet geçtiği çizgileri oluyor. Şevket 'in tanık olduğu hikayenin özünden insan kendine bir pay çıkartmaması mümkün değil. Kitaplar değil midir insana hayat veren. Verdiği hayatla yön veren. İzlerdir doğruya götüren.
Şevket'in kitaplarla süslenmiş odasından Saip'in mavi derinliklerini izleyerek hikaye yazar. Ilhamin böyle gelmsi kendinisini mutlu ederken Hamdi ile tanışması hayatının yok oluşu ile var oluşu arasında bir mekik dokur... Açıkçası ilk başlarda şu soruyu sormadan edemedim. "Her yazar yazarken acaba Şevket gibi sıyırıyor ya da bu raddeye gelebiliyorlar mı?" Çünkü kalemini oynatırken ailesinden uzaklaşır hale gelir. Kayıplara karışır sevdikleri. Kendini yalnızlığıyla huzurlu görürken bir anda çark üç yüz altmış derece döner ve hikayenin seyri tamamen değişir. Nasıl yani, dedirtirken kimsenin başına gelmesin böyle bir elem. Şevket'in durumunu Disosiyatif Kimlik Bozukluğu rahatsızlığına yorumlamadan da edemedim. Lakin sayfaların çevrilmesiyle bunu da geride bıraktı. Acaba ne olmuştu Şevket'e? Halden hale giren , kendini bir meczup olara görmesine ne sebep olmuştu? Hamdi ile nasıl bir geçmişi var?
Insan, gerçeklerle yüzleştiğinde ciddi anlamda derin acılar hisseder. Şevket emekliliğinin verdiği haz ile Ege bölgesinde yer alan sahili bulunan Karaburun'un Saip köyüne yerleşir. Yerleşmesiyle başından bir takım olaylar geçer başından ve meczup oluyor? Nedir bu olaylar?
Kısa ve öz olarak kaleme alınan bu hayat hikâyesinde hayatın gerçek olmadığını kimler fark edebilir. Okuyalım ve görelim.
Senelerce çalıştığı bankadan, emekliliğini bile beklemeden istifa edip egenin bir sahil kasabasına triplex bir ev yaptırıp ; çatı katını da kendisine rahat rahat yazıp, okuyabileceği bir yaşam alanı yapmıştı Şevket. Eşi Mine ve kızı Melek bu durumdan çok memnun olmasalar da seslerini de çıkarmamışlardı.
Teras katında inzivaya çekilmişti sanki Şevket ; eşinden ve kızından iyice uzaklaşmıştı. Bu durumdan hem rahatsız oluyor lâkin değiştirmek için de çabalamıyordu.
Kasabanın sevdiği, koruyup kolladığı Hamdi'nin hikâyesi ile yatıp kalkıyordu Şevket. O kadar çok Hamdi ve onun başından geçenlere odaklanmıştı ki artık hikâyesini bile yazmaktan uzaklaşmıştı. Eşi , kızını da alıp ailesinin yanına gitmişti ama Şevket onları bir kez bile aramamıştı.
Gün geçtikçe Hamdi'ye benzemeye başladığını düşünürken ; gerçek ve hayal birbirine karışmaya başlamış ve Şevket bocalamaya, kafası karışmaya başlamıştı.
Gün geçtikçe kendi gerçekliğine uyanmaya başlayan Şevket bu ağır yükün, bu büyük acının altından kalkabilecek midir dersiniz?