Keçi
Anne FlemingKeçi Gönderileri
Keçi kitaplarını, Keçi sözleri ve alıntılarını, Keçi yazarlarını, Keçi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Büyük şehir vahşidir derler, oysa büyüj şehir hiçbir yerde görülemeyecek kadar çok çeşit insanla doluydu. Küçük hayvanlar bu durumla başa çıkabiliyordu. Küçük hayvanlar küçük alanlarda kendi yabanlarını yaratabiliyorlardı. Ama büyük hayvanlar yapamıyordu.
Sayfa 144 - Çınar Yayınları
Ama bir hayvanı parmaklıklar ardında görmekle, böyle özgürce ot yerken görmek aynı şey değildi.
Sayfa 142 - Çınar Yayınları
Hani şu,
- Selen'in selamı var.
- Hangi Selen'in?
- Porselenin.
tipi espriler yapan çocuklar vardır ya.
Sayfa 113 - Çınar Yayınları
aslında bu şen sesin ardında hüzünlü bir kadın olduğunun farkındaydı. ....bu haline çok üzülüyor, çaktırmamak için neşeliymiş gibi davranıyordu. Ancak gözlerinin içine bakarsanız ne kadar mutsuz olduğunu anlardınız. Gözler yalan söylemezdi.
Sayfa 112 - Çınar Yayınları
Çocuk sanki kendi küçüklüğüne benziyordu, yaşlı kadın da muhtemelen yaşandığında dönüşeceği hâle.
Sayfa 110 - Çınar Yayınları
Dağları o kadar özlemişti ki bazı sabahlar uyanınca yerinden kalkmak bile istemiyordu, ne anlamı vardı ki.
Sayfa 109 - Çınar Yayınları
....bir sonraki hayatında ne olacaktı acaba? Keçi olarak ömrü pek uzun sürmeyecekti anlaşılan. Bu kadar kısa bir reenkarnasyondan ne öğrenmiş olabilirdi? Bunu bilmek ya da anlamak.....gücünün ötesindeydi. Bunu kabul ediyordu..... Her şeyi kabul ediyordu.
..... babasını bir kez daha kaybediyor olmanın üzüntüsüyle olduğu yere çöktü. Her şeyini kaybetmişti. Karısını, babasını, keçibabasını....
Sayfa 107 - Çınar Yayınları
Hayata ve önüne şaşırdı..... İnsan bir zamanlar nefes alıp gülerken, sonra nasıl olup da ölüyordu, bütün bunlar nasıl oluyordu? Yaşamın başka bir yerde devam ettiğini düşünmek rahatlatıcıydı. Bir süre dünyada yaşıyordu insan, sonra başka yerlerde...
Cennet nasıl bir yerdi? .....bir türlü hayal edemiyordu. Sırat Köprüsü'nü düşündü, milyonlarca yıldır onca insan geçe geçe aşındırmış mıydı acaba köprüyü?
Sayfa 95 - Çınar Yayınları
Acaba hayvanlar güzelin değerini anlayabiliyorlar mıydı? Muhtemelen evet, diye düşündü. Ama en başta kendileri çok güzeldi ve ..... kendi güzelliklerini gördüklerini pek sanmıyordu.
Sayfa 94 - Çınar Yayınları
"Burada değilsin ki, nereden bileceksin!" diye bağırdı....
Aniden göğsünün ortasına bir acı saplandı ve gözyaşları yanaklarından süzüldü..... çok özlemişti, kendisini çok yalnız hissetti. Dünyada kalmış son insan gibiydi adeta. Yıldızlara uzun uzun baktı.
Sayfa 94 - Çınar Yayınları
yıldızlara bakarak uyumayı çok severdi.
.....
bir süre sessizce yıldızlara baktı. Sonra şöyle dedi: "Yıldızlar neden bu kadar güzel geliyor bize? Demek istediğim, onları herkes güzel bulur, değil mi? Neden böyle düşünüyoruz?
"Oldukları gibi olduklarından sanırım," dedi hayali babası.
"Burada olmasalardı, yıldızlar yine de güzel olurlar mıydı?" diye sordu kendi kendine....
Sayfa 93 - Çınar Yayınları
Vasiyetinde küllerinin ...'e götürülmesini istemişti. Gittiği en uzak yer orası değildi, belki gittiği en güzel yer de orası değildi ama orası....'yla gittiği yerdi.
Sayfa 91 - Çınar Yayınları
Şansa ihtiyacım olduğunu düşünmüyorum. İyi bir hayat yaşadım, bazen kötü günlerim de oldu. İyi gün de kötü gün de biz insanlar içindir. Berbat bir yerden kaçıp bu ülkeye geldim, şanslıydım. Ama sonra aç kaldım. Şanssızdım. Aşık oldum, evlendim, çocuk doğurdum, şanslıydım. Kocamı kaybettim, şanssızdım. Oğlum evlendi ve bir çocuğu oldu, şanslıydım. Oğlum ve gelinim İkiz Kuleler'de öldü, şanssızdım. Torunum hayatta, şanslıyım. Keçilere inanıyorum, ama şansa asla!
Sayfa 79 - Çınar Yayınları
Diyelim ki olmadı, .... Çuvalladı. O halde bile önemli olan buraya kadar gelebilmiş olması değil miydi? En büyük öğretmen hatalarımızdı.
Sayfa 64 - Çınar Yayınları
Bazen hayatınızda ilk kez duyduğunuz ve sevdiğiniz bir sözcüğü öğrendikten sonraki günlerde, hayatın tatlı bir tesadüfü olarak o sözcüğün sürekli karşınıza çıktığını görürsünüz ya,
Sayfa 59 - Çınar Yayınları