Kefaret
Cem KeçeKefaret Gönderileri
Kefaret kitaplarını, Kefaret sözleri ve alıntılarını, Kefaret yazarlarını, Kefaret yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Demir parmaklıklı bir pencereden bakıyorsunuz, önünüz deniz, güvenlik içindir diyorsunuz, baksanız arkanıza göreceksiniz. Aslında hapishanedesiniz.
“İç dünyamızda dış dünyadaki gibi bir ceza sistemi yok ki. Suçlular dış dünyada affedildiklerinde hapisten kurtulur, özgürlüklerine kavuşurlar. Oysa birini iç dünyamızda affetmemiz bizim kin, nefret, öfke gibi olumsuz duygulardan kurtulmamızı sağlar. Bu bizi özgür kılar.”
Sayfa 315
Herkesin içinde bir çocuk, bir yetişkin bir de ebeveyn parça vardır.
Sayfa 313
“İnsan kendini kusurlu görmeye katlanamadığından kusuruna kendince mantıklı sebepler uydurur.”
Sayfa 303
“Fotoğraflar cansızdırlar; ama duygularımızı canlandırırlar. Düşüncelerimiz duygularımızı, duygularımız duyumlarımızı, duyumlarımız davranışlarımızı etkiler…”
Sayfa 287
Konuşmak, düşünceyi anlatmak demektir, yani düşünmeyi gerektirir
Sayfa 285
“Nasıl ki duygularımız davranışlarımızı yönlendiriyorsa eylemlerimiz de duygularımızın değişmesine yardımcı olur”
Sayfa 278
En çok korktuğu şey, en çok istediğiydi; en çok istediği şey, en çok korktuğuydu.
Sayfa 271
“…olduğumuz kişi olmamamızın sebebi biraz yaradılışımızsa daha çok yaşadıklarımızdır…”
Sayfa 270
İçinden, “Kendi bedeninde annesinin zihni ve fikriyle yaşıyor” diye geçirdi. Kendi dururken bir başkasını yaşayan insan, yaşadığını sanırdı.
Sayfa 265
“Bizler; ebeveynimizden birini reddettiğimizde veya ona uzak durduğumuzda, farkında olmadan ya onun öyküsünü tekrar ettiririz ya onun tam tersi olmaya kendimizi zorlarız ya yadırgadığımız bir özelliğini benimseriz ya da o özelliklere sahip kişileri hayatımıza çekeriz. Bu şekilde onunla aramızda gizli bir bağ kurarız ve onu hayatımıza geri getirmiş oluruz. Bu onu sevme yöntemimizdir. Onu anlayıp affetme sürecine girmek için bir yoldur.”
Sayfa 261
Gerçekler herkesin edindiği izlenime göre değişirdi.
Sayfa 260
Annesinin içinde dokuz ay yatıp çıkmış; ama özgür olamamıştı
Sayfa 259
“Söylediklerine beni bile inandıracak olduysa kimbilir kendi nasıl inanıyordur”
Sayfa 252