İki kişi ancak Üzülmeyi hak eder ; Birincisi sık sık hata yapan ; İkincisi hiç iyilik yapmayan .
İki kimsenin üzülmesine hîç gerek yoktur ; Birincisi her gün elinden geldiği kadar iyilik yapan ; Îkincisi Az hata yapan .
"İnsanoğlunun hüner ve kemâlinin verimli olması için, ilâhî kaza ve takdir, ona dost ve yaver olmalıdır. İlâhi takdir lehine tecellî etmedikten sonra, insanların alacağı tedbir hiç bir netice vermez."
Her şeyin mûtedili ve ortası makbûl olup,aksine olarak her şeyde aşırı gitmek nasıl bir zulüm sayılırsa,daha çok aykırı ve aşırı gitmek aksine o kadar zulüm sayılmış olur.