Kendi Gerçeğine Seyir
Ali BektaşKendi Gerçeğine Seyir Sözleri ve Alıntıları
Kendi Gerçeğine Seyir sözleri ve alıntılarını, Kendi Gerçeğine Seyir kitap alıntılarını, Kendi Gerçeğine Seyir en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
...Kimse demesin, "Ben fakirim, benim fakirliğim dinimi yaşamama engel oluyor." İsa peygamber var . O,fakirliğiyle peygamberlik yapmıştır.
...Kimse demesin, "Ben çok zenginim, benim fabrikalarım var , ben insanların geçinmesine sebep oluyorum ,kulluk ile meşgul olacak zamanım yok." Süleyman Peygamber var.
...Kimse demesin," Ben hastayım ,malülüm ben namaz kılamam." Eyüp peygamber var.
...Kimse demesin." Ben çok kederliyim ,çok dertliyim,zulme ,haksızlığa maruz kalıyorum,bundan dolayıdır kulluğumdaki eksikliğim." Bütün peygamberlerin yaşantısına baksın.Bela sahasında ikrar uğruna Hak içi ,şahadet anında bile namaz kılan Cenab-ı Hüseyin'nin yaşantısına baksın.
"Rahmán, bir kula görev verdiği zaman; o kulunu görev üzerinde her daim çalışırken görmek ister."
Çünkü nimetlerin yüceliği, tecellilerin zorluğuncadır. İnsan zorlanmadan neyi hisseder ki?
Kişi tefekkürü, gayreti bir an ihmal etse; duygularında, düşüncelerinde, itikatında ve sevgisinde pek çok deform yaşar.
Dervişanlıkta istifadeler talibin kabiliyet ve talebince farklı farklıdır. Kimi aşk ile Sübhana ulaşır, kimi hizmet ile ulaşır, kimi gayret ile ulaşır, kimi de ibâdet ile ulaşır. Fakat her dervişin istifade şekli kendi açılımı ve fıtratınca farklı farklıdır.
Bâkîlik ise ancak Hüve'l-Bâkî iledir. Burada her şey rüya misalidir, mecazdır. Fakat ebed âleme göre. Bu âlemin, bu varlıkların var olması, serap gibidir.
Allah'ın sırrı insan, insanın sırrı ise Allah'tır.
Bizim "Geçemem" dediğimiz alışkanlıklarımız, "Canım" diye kendimize bendettiklerimiz ve özentilerimiz var.
Kişi, bütün nefsî terkip ve değerlerini, ancak en çok sevdiği uğruna terk eder değil mi?
Ayrılıklar ve gariplikler, bizim için birer rahmettir. Kişi kendi ayrılığını, kendi gayriliğini fark ederse; o zaman kendi asliyetine ulaşmak için kendine vesileler aramaya başlar.
Olumsuzluk talibin zincirini kopartır.
Kulluk bağını kopartır.
Bazen gönül, bir kelimeyle tutuşur. Onun için birbirimizin sevgisinden, görüşünden, muhabbetinden istifade etmeliyiz.
İşte biz bu mânâda birbirimizin hatasını ne kadar affedebilir, ayıbını ne kadar örtebilirsek; insanlıktan da o kadar kemalat bulacağız. Birbirimizi ne kadar hoş görebilirsek; insanlıktan da o kadar nasipleneceğiz.
Bizi bakiyete taşıyıp, bakiyette Rabbimize dost kılacak olan tecellileri seyrederken hem hayatı yaşayalım hem de neşv-û nema bulalım.
Yanınıza gelenler sizden huzur bulmalı. Tedirgin olmamalı. Hatta "Keşke biraz daha kalsak" diye düşünmeliler.
Âyet-i kerîmede "Kendi âdetlerinizi değiştirmedikçe, Allah da sizin üzerinizdeki nimetlerini değiştirmeyecek" diye buyrulmaktadır (bk. Enfal sûresi, âyet: 53).