Kendi Kalemini Kıranlar
Cemile SümeyraEn Beğenilen Kendi Kalemini Kıranlar Sözleri ve Alıntıları
En Beğenilen Kendi Kalemini Kıranlar sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Kendi Kalemini Kıranlar kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Beşir Fuad
''...materyalist felsefenin ve pozitivist anlayışın edebiyata nasıl uyarlanacağını göstermek için Güneş adında bir dergi yayınlamıştır.''
Camus, intiharı: ''Varoluş problemini kesin olarak çözme kararının bir işareti'' olarak görmüştür.
Edebiyat alanında geri kalmışlığımızın sebebini düşünüyorum şu an...
Batı dünyasında intihar olgusu, Türk toplumundan çok daha önce ve çok boyutlu olarak tartışılmıştır. Türk toplumunun , müslüman bir toplum olması hasebiyle intiharı yasak ve günah bir eylem olarak algılaması nedeniyle intihar, uzun bir süre toplumsal bir sorun halinde algılanıp yazılı ve sözlü olarak değerlendirilememiştir.
Hece dergisi, ''Yaşadığı gün sayısı kadar okudu dense yeridir'' cümlesiyle İlhami Çiçek'teki okuma tutkusunun altını çizer. Okuyan, düşünen ve sanatıyla da yaşadığı çağı, çağının insanını sorgulayan bir şairdir o.
Zafer Ekin Karabay'ın intihar mektubu kendisine ulaştırılan Can Dündar, onun intihar nedenini sorgular ve şöyle bir açıklama yapar.Mesele (Mayakovski’den Kaan İnce’ye, Van Gogh’dan Nilgün Marmara’ya, Jack London’dan, Hemingway’e kadar) bütün sanatçıların, vicdan sahiplerinin, hayatı sevenlerin meselesi: Ozanın, başkalarının acısı pahasına elde edilen mutluluğu kabullenememesi... Alaattin Topçu’nun deyişiyle "hayatın ağırlığı karşısında insanın hafifliğini", "N’apalım, dünya böyle" diye geçiştirememesi... Sokaktaki tevekkülle baş edememesi... Sokaktakilerden olmayıp, onları dönüştürmeye de gücünün yetmemesi... Ve "kendiyle barışıp" haksızlığa alışarak yok olmaktansa, intihar ederek var olmayı tercih etmesi... Nilgün Marmara da "Ey, iki adımlık yerküre/ senin bütün arka bahçelerini gördüm ben" deyip gitmedi mi?
Zafer Ekin Karabay
Yerleşik Yabancı’ydım her yere Metin Abi... Sen yanarak öldün ve ben ne yangınlar geçirdim sana ulaşabilmek için. Daha ne kadar dayanabilirdim, herkesin bir başkasının acısı pahasına mutlu olduğu yaşama?
Tüm arkadaşlarımı ve sevgilim Meral’i çok seviyorum.
Beni affedin!
13.09.2002, Zafer Erkin''