Artık daha az insan, gökyüzüne çeviriyor gözlerini.
Daha az insan, dolunaydan haberdar.
Daha az çocuk var bahçede.
Bahçede az, kocaman şehirlerde.
Çiçekler saksılarda göstermelik.
Artık daha az okuyor öğrenciler.
Bu ölüm değil de nedir?
Düşünün herşeyiniz var, ama hiçbir şeyiniz yok gibi yaşıyorsunuz. Çevreniz zenginlik dolu, ama siz bunları görmüyorsunuz. Bundan daha rahatsız edici ne olabilir? Bundan daha fakir kim olabilir?
Alınan nefes bile, farkındalıkla anlaşılıyor. Onun için, önemli olan yaşıyor olmamız değil, bunun farkında olmamızdır. Farkında olmayan için, sahip olunanların hiçbir anlamı yoktur.