Sözler ve Alıntılar
"Biz ise," dedi robot, "İnsanın anısından başka bir şey değiliz. Yaptığımız şeyler, makine olmamızın getirdiği bir bilimsellik taşısa da, aslında hep onun yapmış olduğu şeyler. İnsan'dan daha sabırlıyız, çünkü biz sonsuzluğa sahibiz, onun elinde ise birkaç kısa yıl vardı."
Yaklaşık beş bin yıldan beri herhangi bir öldürme olayına rastlanmamıştı. Öldürme fikri, canlıların aklından silinmişti.
Kaldı ki böylesi daha iyi, dedi Jenkins içinden. Dünyayı yitirmek, tekrar öldürmeye başlamaktan iyidir.
İnsan'ın da vaktiyle söylediği aynen buydu işte. Bir hayaleti veya ruhu göremezsin... ama orada olduğunu hissedersin. Çünkü sımsıkı kapatmış olmana rağmen musluktan su damlamaya devam eder ve pencerenin camına sürtünen parmaklar vardır ve köpekler gecenin karanlığına sığınan bir şeyin varlığını sezerek ulurlar ve karın üstünde iz bulamazsın.
İnsan ismi, rüzgara karışan bir tozdan, yaz günü hışırdayan yaprakların sesinden ibaret artık.
Bir dünyanın yarını, bir diğerinin bugünü. Dün yarındır ve yarın da geçmiş.
Öyküler unutuldu ve öyle de kalmalı, diyor Jenkins. Ama öyle görünüyor ki onlar unutulmamış. Bir yerlerde, Dünya'nın uzak bir köşesinde, bu öyküler anlatılmayı sürdürmüş olmalı ki, biz onları bugün hala biliyoruz.
Bütün gün öylece oturup çok eskiden olmuş bir olayı düşünüyor.