Feraha ermek nedir bilir misiniz? Nasıl desem, içine güç bela sığdığınız pantolonu gün boyu üzerinizde zırhmışçasına taşıyıp gün sonunda çıkardığınızda verdiğiniz nefes gibi, öyle bir rahatlama..Suskunluğunda bile kavgalar ettiğiniz kişiyi aniden hiç görmemeye karar verip gitmeniz gibi.. Bu ferahlama, bu derinden oh çekiş, şöyle tüm kirinizden pasınızdan kova kova su döküp arınmak misali..
Velhasıl öyle bir feraha ermek ki yeni yıkanmış çarşaflara sarınıp uyumak hafif kalır yanında..
.
Figen Şakacı, içi daralıp-o içinde ne var ne yoksa bir kutuya kaldıranları anlatıyor. Ben onları okudukça, her birini tek tek feraha erdirdim, Şakacı da yapardı eminim, elinde olsa anlattığı herkesi,yani bizi, kesekli tarlalarından sonu gelmez yeşilliklere koyardı.
Yürütürdü yalınayak, derdi ki bak işte ‘her şey canlıdır ve bugündedir’
.
Bitirgen-Pala Hayriye-Hayriye Hanım’ı Kim Çaldı kitaplarından oluşan güzelim üçlemenin ardından Kesekli Tarla’yı da çok sevdim. Bilhassa ilk öyküyü, Rağmen-İlkler sayısında okumuş, etkilenmiştim; yeniden görmek ne iyi geldi!
Dili bu eserinde daha kılçıksız Şakacı’nın, sanki daha rahat çıkıyor kelimeler ağzından. Daha da derinden hissediliyor karakterlerin hisleri.
Kitaptaki her öykü aslında birbirine de değiyor, kimi dirsek teması kimi birbirinin içinden geçecek kadar yakın, hem de kanatarak..
.
Figen Şakacı umarım arayı çok açmaz.. Karakterleriyle, kıvrak cümleleriyle edilecek nice sohbetler var daha..
480.jpg)
